من ۴ ساله ازدواج کردم شوهرم بچه دار نمیشه قصدش هم نداریم من قرص اعصاب میخورم مشاوره میرم اگه قرص نخورم شروع میکنم به زجه زدن و افکار خود. کشی. و...اصلا مناسب نمیبینم بچه بیارم
مادرم امروز گفت باید ببرمتون دکتر اگه شوهرت مشکل داشت باید طلاقت بگیری منم به سرم زده از شهرمون فرار کنم برم شهر دیگه زندگی کنم زندگیم دوست دارم نمیخوام از دستش بدم
مادرم میگه همه خانواده ها اگه بچشون بچه نیاره طلاقش میگیرن صدای شکستن قلبم شنیدم
بگو زندگی خودمه بشما ربطی نداره بگو شوهرمو همینجوری دوسش دارم طلاق بگیرم بیام ور دل شما😶
چند سالته که هنوز اجازه میدید مادرت برات تصمیم بگیره؟
ببخشید ولی واقعا تو نی نی سایت که میام حس میکنم تو عصر هجر دارم زندگی میکنم😑
زندگیتو مادرت داره از هم میپاشونه
بنظرم اگه زندگیتو دوست داری با مادر حرف بزن نزار دخالت کنه
بچه تو زندگی هیچی به آدم نمی‌ده
بچه هم داشته باشی آخر آخرش شوهرته ک برات میمونه
قشنگم اروم باش
قبول نکن ک بری دکتر با احترام البته
به مادرت چه ربطی داره اجازه دخالت نده در صورت لزوم قطع رابطه
طلاقشو میگیرین دیگه چه عبارت سمیه!مگه خودت اختیار نداری که بخوان بزور طلاقتو بگیرن؟ازدواج اجباری شنیده بودیم،طلاق اجباری نه!
مسائل خصوصی یه زوج به خانوادشون ربطی نداره بگو خودم دارو مصرف میکنم فعلا تمایل به بارداری ندارم
نخیر کی همچین حرفی زدی
جفتتون هم و دوست دارین پس باید بمونی
اگه توام دوسش داری
تا تو و شوهرت نخاین کسی نمیتونه شمارو از هم دور کنه
اه اعصابم خورد شد
به مادرت چه ربطی داره
هزارون نفر هستن بچه دار نمیشن و بچم نمیخان باید طلاق بگیرن.
محل به حرف مادرت نزار اصلا از زندگیه خصوصیت واسش نگو
مادرت چقدر فکرش کوتاس
به مادرت بگو توی زندگی زناشویی ما دخالت نکن عزیزم. اگر خیلی دوست داری من بچه دار بشم ساکت باش بزار کار خودمو بکنم.
