هفته پیش که رفتم دانشگاه ، یه لحظه آزمایشگاه خلوت شد مشغول انجام کارم بودم که یه لحظه دیدم اومد و با ناراحتی و حس پشیمونی گفت من نتونستم فراموشت کنم و ...
با اینکه هنوزم دوسش دارم اما توجهی نکردم چون خیلی درحکم نامردی کرد، بعدش بهش گفتم من دیگه نمیخوامت
وقتی اینو گفتم داشتم آتیش میگرفتم چون دوسش دارم اما واقعا دیگه نمیتونم قبولش کنم.
نظرتون نسبت به کارش چیه؟
بیشعوری کارش واقعا بیشعوریه عزیزم
کار درستو کردی تو
به نظرم فرصت دوباره بده من با اینکه متاهله بهش فرصت دادم
کار خوبی کردید
خب ما چ میدونیم چ نامردی در حقت کرده ک نظر بدیم
قابل بخشش و بازگشت هست یا ن
هیچی دوست عزیز به قول خودتون پشیمان شده اما پشیمانی سودی نداره فایده ای نداره ...
خب پس رفتنش واس چیه 😐😑
خوب کاری کردی
چون اگر میگفتی منم دلم برات تنگ شده بود، اون میفهمید تو هنوز ظرفیت بازیچه شدن داره
باید خودشو ثابت کنه، اینقدر بره و بیاد تا تو رو راضی کنه
از کجا معلوم پشیمون شده؟ شاید یه روز به خودش گفته برم بهش سر بزنم ببینم هنوز منو میخواد و میتونم هنوز سرکارش بذارم؟؟؟
صبر کن فعلا
ولش کن منم 6ماه رنج کشیدم تو اون وقتی که باید کنارم میبود و نبود همون بهتر که نباشه الان اگه بیاد دیگه ذوقی براش ندارم اینقدر ازش دلخورم دیگه نمیتونم قبولش کنم با وجودیکه هنوز دوسش دارم
بعضی آدما فقط تو قلبمون میتونن بمونن نه تو زندگیمون💔
