وسط شلوغیای کاری و زندگی یهو دلتون غمگین میشه که چرا یکی رو ندارید تو زندگی
داری کارهاتو می‌کنی، درس می‌خونی یا ... یهو یادت میاد هیچکی دلش برای دیدنت غش نمیکنه، بعد دلتون برای خودتون نمی سوزه
هر از گاهی حس نمیکنید یکی تو زندگیتون کمه؟ جای یکی که اصلا هیچ وقت نداشتید خالیه؟
حتی دلتون براش تنگ میشه و از نداشتنش ناراختید
خلا حضور یک آدم (همسر) رو تو شلوغیای زندگی حس میکنید؟ براتون پیش اومده؟؟؟
اینا رو که میگم شدید نیستا، اما پیش میاد گاهی
نه
من بله
اره. من شخص خاصی تو ذهنمه
مجردکه بودم آره
به سن آدم بستگی داره زیر ۲۵ بودم ن
الان اره
نه راستش اصلا چنین حسی ندارم و از تجردم خیلی خیلی خیلی راضی هستم و لذت میبرم خدا رو شکر
اوهوم
نه 😬البته نیاز عاطفی کاملا عادیه من ب خواست خودم فعلا سینگلم و راضیم ولی خب اره بنظرم تا یکسال دیگه وارد رابطه عاطفی میشم .
من ۲۶ سالم
میدونم چی میگیی
من چون با عقلم پیش میرم همیشه مانع این میشه که با یکی برم تو رابطهه
ولی اگه با قلبم پیش میرفتم تاالان با یکی اوکی میشدم
ولی اره منم اینطوریمم
گاای اوقات حسرتشو میخورمم
ولی الان ادم درستش نیستتت
نه
فقطم طوری قبول میکنم که اوضاع مالیش عالی باشه
وگرنه میخوامش چیکار.
بله
