آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده ای که چرا وقتی کسی می میرد مردم دور هم جمع می شوند؟اصلا چرا این کار را می کنند؟
این جمع شدن به این دلیل است که روح انسان درک می کند.آن هم درکی عمیق.همه ی زندگی ها بهم مربوطند.مرگ فقط یک نفر را با خود نمی برد.بلکه با رفتن او، دیگری چیزی از دست می دهد.و در این فاصله کوتاه رفتن یک انسان و از دست رفتن او برای دیگری، زندگی ها عوض می شوند.تو می گویی باید به جای من می مردی.اما در زمانی که در زمین زندگی می کردم،بودند کسانی که به جای من مردند.این اتفاق هر روز رخ می دهد.وقتی یک دقیقه بعد رفتن تو رعد و برق می زند،یا وقتی که هواپیمایی که باید تو در آن می بودی سقوط می کند،یا وقتی که همکارت بیمار می شود و تو نمی شوی.ما فکر می کنیم که همه ی این ها اختیاری است.اما نیست در همه ی این ها حکمتی است.یکی از بین می رود،در مقابل دیگری به زندگی ادامه می دهد.مرگ و زندگی بخشی از یک کل هستند.
بخشی از کتاب پنج نفری که در بهشت ملاقات می کنید
