میشه چوب لباسی پشت دری رو به دیوار زد

نه عزیزم کلا با خانواده م کات کردم شوهر اولم خیر نداشت بیشتر کارهای تاسیساتی خونه رو خودم انجام میدادم اما همسر دومم نمیذاره میگه این کارا برای مرده زن باید ظریف باشه خخخ

عزیز خانواده حتا بدش هم خانواده ادمه و بعضی وقتها میتونن ی گره رو باز کنن ولی اگر مشکلی براتون پیش نمیاد با از سر گیری روابط سعی کنید باهاشون اوکی بشید.البته بعضی خانواده ها هم مشکل که حل نمیکنن هیچ خودشون هم مشکل ایجاد میکنن.برای ازدواج اولتون و شوهرتون هم متاسفم.انشالا که الان شروع خوشبختیتون باشه و تا پیری هم ادامه داشته باشه.

بیخیال مشکلم با خانواده م خیلی فراتر از ایناست که تصورشو میکنی فقط دلم میخواد به این نتیجه برسن که من براشون بد نبودم

انشالا که به همین نتیجه هم رسیدن تا الان و مطمئنا ی روز پشیمون میشن شاید هم تا حالا شده باشن ولی اینو هم بدون متاسفانه خیلیها دهن بین هستن و حرف بقیه روشون تاثیر منفی میزاره و خودشون قاطع تصمیم گیرنده نیستن.پس حسابی مواظب خودت باش و بهشون ثابت کن که هم قوی هستی و هم برعکس اونی که اونها فکر میکردن و میکنن.با اراده باش و پیش برو عزیزم انشالا که همسرت هم حامیت باشه توی این دشواریها.

خانواده ی من همیشه توقع داشتن بهشون کمک کنم تا کنارشون بودم هر چقدر حقوق میگرفتم دست اونا بود بعد ازدواج شوهرم نذاشت کار کنم اونا توقع داشتن شوهرم بهشون کمک کنه یا پولی به من میده بهشون بدم بعد اون جدا شدم با دوقلو پنج ساله مستاجر بودم،پدرم ماشین داشت موتور داشت یه سر بهمون نزد،مادرم نگفت یه روز بچه هات نگه دارم،من هم سرکار میرفتم هم بچه داری میکردم هم خرج مهد میدادم هم خورد و خوراک و لباس بچه هامو،نگفتن بیا کمکت کنیم باز میگفتن یکم قرض داری بدی بهشون که میدادم جرات نمیکردم بگم پس بدین چون جنجال میشد ،شوهرم بچه هامو ازم گرفت حالم خراب و داغون بود ،شبا خواب بچه هامو میدیدم فقط یه نصفه روز خواهرم اومد پیشم و دیگه نبود،یه شب دیگه داشتم از حال میرفتم همین آقا که الان همسر دوممه یه دوست بود برام بهم گفته بود هر چی شد زنگ بزن به من و فقط تونستم بهش بگم بیاد حالم خوش نیست در رو به زور تونستم باز کنم،بیحال افتاده بودم که چشم باز کردم بیمارستان بودم دکتر گفت نباید شب تنها بمونه شوک عصبی بهش وارد شده بعد اون همسرم شد دار و ندارم باز خانواده م اوایل فکر کردن اوضاع مالیش خوبه گفتن زود عقد کن گفتم نه هر دو شکست داشتیم باید همو بشناسیم،با مامانم میرفتیم بیرون تا ته پولمو در نمیاورد دست بردار نبود گاهی میگفت زنگ بزن به همسرت از اون بگیر ،کم کم متوجه شدن اوضاع مالی خوبی نداره اونم از طریق خواهرم که به شکل دوست میامد ولی گزارش زندگیم میداد به خانواده م کم کم شروع کردن بد شوهرم گفتن منم دیگه خسته شده بودم از کارهاشون همه چیز رو تموم کردم همه ی حرفهای دلمو زدم همسرم میگفت نکن بهار گفتم تو هم دخالت کنی تو رو هم میذارم کنار ،الان چهارماه بیشتره با همه شون کات کردم آرامش دارم تو زندگیم واقعا دیگه نمیخوام به اون دوران برگردم

عزیزم ناراحت شدم از جریان زندگیتو ناراحتی هایی که از طرف کسانی که فکرش رو نمیکردی کشیدی در صورتی که مثل کوه باید پشتت میبودن برعکس ازت سوئ استفاده میکردن و شده بوده همون جریان قربون بند کیفتم تا پول داری رفیقتم.انشالا که این همسرت همه چی تمام از اب در بیاد و رو سفیدت کنه جلو اونها.قصه هیچی رو نخور تو و بچه هات هم خدارو دارین از هیچی نترس.کاری هم داشتی از دست من بربیاد خوشحال میشم.هر از گاهی درد و دل کن تا ی کم شونه هات از قصه تا نشن و سبک بشی.انشالا خدا کمکت میکنه و همه چی بر وفق مرادت میشه.اخه پدر و مادر باید پشت و پناه بچه هاشون باشن اونم دختر که راه به جایی نداره که متاسفانه برعکس شده بوده.کار خوبی کردی کات کردی اینجور زودتر متوجه میشن چه اشتباهی کردن.پدرت باید ماشین رو میوورد جلو در میزاشت میگفت دخترم این ماشین هرجا خواستی بری مال خودت و اگر کاری هم از دستم بر بیاد خودم هم کوچکتم نه این که خودشو کنار بکشه.بخدا ناراحت شدم و دعا میکنم برات 

خیلی خیلی مواظب خودت باش بخصوص شبها.میگه خدا گر ببندد دری زحکمت در دیگری باز کند زرحمت انشالا همه چی درست میشه.سعی کن اگه همسرت میتونه تفریح برید شبا هم خونه تنها نباشی تا انشالا اون تیک هم برطرف بشه.امین

فدات شم عزیزم خدای منم بزرگه فقط حواله شون دادم به خودش گفتم اگه بد کردن خودشون متوجه بشن اگه خوب بودن و من متوجه نشدم چشمم باز کنه،به خدا دوستام بیشتر پشتم بودن میدیدن گرفتارم کمکم میکردن گاهی میامدن دنبال من و بچه ها میبردن تفریح نمیذاشتن یک ریال خرج کنم بعد اونا هم که همسرم کنارم بود شوهرم نمیذاشت بچه ها رو ببینم رفتم دادگاه شکایت کردم حق ملاقات گرفتم فقط دعا کنین اوضاع کار شوهرم خوب بشه همه چی برامون رو ب روال شه دیگه چیزی از خدا نمیخوام واقعا 

نه الان یکسال و نیمه با همسرم زندگی میکنیم دوبار تو خواب حمله ی قلبی بهم دست داد یکبار تا دم مرگ رفتم و برگشتم دستش درد نکنه همسرم کنارم بود،آره واقعا یه روز پنجشنبه که تا عصری تنهام حالم بهم میخوره تپش قلب شدید خفگی بهم دست میده کلا نباید تنها باشم ولی خوب شوهرمم نمیتونه همیشه کنارم باشه دوستی هم ندارم که بیاد پیشم یا برم پیشش،چون دوستام مجردن درگیر رل و کار و دانشگاه دیگه به من نمیرسن واقعا

انشالا حالا که خدا خودش همسرتو کنارت گذاشته خودش هم کمکش میکنه تا کار و بارش خوب بشه چون داره خوبی میکنه جواب خوبیش رو هم میگیره.امییییییننننن.در اون باره هم مطمئن باش تو خوب بودی که همسرت جذبت شده.خانوادت اشتباه میکردن.فقط و فقط مواظب سلامتیت باش.شور هیچی رو هم نزن فکر قلبت باش عزیزم.

نه دیگه فقط نگرانیم شغل همسرمه خودمم دارم از محل کارم میام بیرون میخوام تو خونه مشغول شم دعا کن موفق شم تو کاری که میخوام شروع کنم

و حتما هم سعی کن هر چند وقت یکبار اکو و تست ورزش و نوار قلب بگیری تا انشالا مشکلی پیش نیاد واست.کدوم شهر هستین عزیم.کاش نزدیک باشیم و بتونم هراز گاهی کاری ازدستم بربیاد برات انجام بدم.ما شیرازیم