بنظرتون چکار کنم که به عزت نفس شون برنخوره و ناراحت نشن
یه دوستی دارم کمی اوضاع مالیشون بده و مستاجر پایین شهر اند
پسرشون خیلی وقت بود که میگفت طوطی میخاد حدود شاید مثلا دوسال
بعد دوسال تابستون براش یه دونه خریدن
طوطی برزیلی
بخدا این بچه تو آسمونا بود ماه پیش ک منو دید اومد بغلم در گوشم گفت خاله بابام طوطی ام رو برده تا تخم کنه و بیاردش تا دوتا بشن
گفتم عه چه خوب باز چند وقت پیش دیدمش اومد در گوشم گفت خاله بابام هنوز فندق رو نیاورده دلم تنگ شده براش صورتش داره از یادم میره چه شکلی بود
دیروز دیدمش چیزی نگفت مادرش ناراحت بود میگفت طوطی اش مرده الکی باباش گفته بردم تخم کنه بیارم ک غصه نخوره
خیلی ناراحت شدم خیلی میدونم دیگه نمیخرن براش چون میگفت باباش گفته حیفه پول ک بدی ب اینا بیوفتن بمیرن😓
حالا اینا تازه اسباب کشی کردن رفتن خونه دیگه و مستاجرن من هنوز نرفتم خونه جدیدشون پسرش هربار منو میبینه میگه خاله چرا نمیای خونه جدیدمون رو نشونت بدم
دلم میخاد همین روزا برم و مثلا ب عنوان چشم روشنی یه طوطی بخرم ببرم
بنظرتون ضایع نیست؟
خیلی آدمای شریف و با عزت نفسی هستن و به هیچ وجه هیچی قبول نمیکنن از کسی
یعنی ناراحت میشن؟
دلم نمیخاد غرورشون له شه از طرفی برای انتظار اون بچه دلم کبابه و خیلی دوسش دارم😥