32 سالمه مرد متاهل فرزن 6 ساله پسر خوشگلم دارم خانوم هم 32کارمند ماهی 14..خانواده های پدر مادریم هردو تعطیل مغزی هسستن یه خونه 80 متریم داریم با یه پراید...خانومم وخودم کم روحیه شدیم هم بی پولی هم خانواده های بد اخلاق و بی محبت هردومون ... تک و تنها ...خسته ایم هردو ...انرزی واسه روحیه دهی به همدیگه نداریم فقط مراقب پسرمون هستیم کم نمیزاریم ... .چیکا کنیم بی پولی بی روحیگی هر دومون
الان من بگم چیکار کنین
همه چیز فقط دست خودتونه
چرا نمیفهمییین از خانواده باید بکنین خانواده تا یجایی قرار هست همراهیتون کنن اونم این خانواده حالا اگه مظلومو خیرخواه بودن یچیزییی
وی دانش آموز ۱۲ ساله ای در حال گذر فانتزی هایش می باشد
بابا من احساسی او ناصلا حرف عاشقانه بلد نیست من دوس داشتم همسرم احساسی باشه که نشد مثل زنای قدیم فقط کار میکنه توخونه نه تزیین ینه گلی نه تابلویی فقط رب پختن و... زن زنانگی باید داشته باشه ... خستم از این زندگی اون از بچگیم پدر ماد رهم شدعوا الان مباید اونقد به خانومم روحیه بدم تا یه زره عوض بشه ...لعنت به ازدواج های سنتی و عجولانه ...من از دست خانوادم تو 221 سالگی به ازدواج پناه اوردم گفتم خانومم کمبودای عاطفیمو میتونه برطرف کنه اینم که مثل مردا ازاب دراومد ...خداروشکر مرگی هست ... .
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
37 ثانیه پیش
37 ثانیه پیش
37 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
