عشقی که مارو به سمت رسیدن به معشوق سوق نده عشق نیست.
عشق یعنی خواستن بی اندازه و بدون کنترل .
عشقی که بتونی معشوق رو رها کنی عشق نیست.
مادری که عاشق بچه اش هست چطور میتونه اونو رها کنه ؟ این وابستگی نیست .
این از روی عشقه . عشق مادر به فرزند میتونه گاهی باعث رنجش بشه از ابتدای تولد بچه این عشق برای مادر با رنج همراه هست.
حتی عشق های عرفانی همیشه در راه مقصود سختی های بی پایان و ناامید کننده هست و تنها راه مقابله با این سختی ها و ناامیدی عشق به معشوق هست. و وصال هست.
به قول حضرت حافظ که میفرماید
عتاب یار پرچهره عاشقانه بکش
که یک کرشمه تلافی صد جفا بکند
همیشه جور و جفا و سختی در این راه بوده و هست و عشق همیشه با درد همراه هست گنج عشق با رنج آمیخته شده و به نظرم تعریف شما از عشق کمی ناقص هست. عشق بدون رنج عشق نیست.