به نظر من از خیلی چیزها میشه صرف نظر کرد: مثلا کالسکه خیلی گرون اصلا کاربرد نداره در این پیاده روهای داغون، از همین عصایی ها بخری بهتره. صرف نظر از اینکه مثلا پسر من دوسال و نیمه هستش دیگه راضی نمیشه تو کالسکه بشینه! من صندلی غذا هم نخریدم و پسرم تو روروک که البته همکارم تقریبا با التماس بهم داد، غذاخوردن یاد گرفت. کریر هم که حملش خودش مصیبته! من صندلی ماشین را تاکید می کنم . الیته پسرمهنوز تو تخت و پارکش می خوابه و کم کم باید به فکر سرویس خوابش باشم.