توی محل کارم یه آقای خیلی خوشتیپ و کیوت و هنرمند هست.که متاهله البته و امروز همسرشو از نزدیک دیدم.قبلا توی پیجش عکساشونو دیده بودم.خیلی قشنگ به خانومش احترام گذاشت و به ما معرفیش کرد.دستشو یه لحظه هم ول نکرد
خیلی رابطشون رمانتیک و دوست داشتنی بود ولی خوب من که نرمال نیستم روانی ام پس حسودی کردم
البته اینکه همسر سابق دقیقا بعد تایم کاری زنگ زد و با خاک یکسانم کرد بی تاثیر نیست
طبیعیه
مجردی؟ یا متاهل؟ اگه متاهلی رابطت با شوهرت چجوریه؟ چون این حسادتت از کمبود میاد
میدونی با خودم میگم خوب منم یه خانومم
چرا لیاقت عشق و احترام نداشتم
منممم
من زورم بهت نمیرسه دنیا میبینی که...
من همیشه تاپیکای شما رو دنبال میکنم خیلی از ته دلم میخاد موفق بشی
کاش یه کم از تنفرت نسبت به همسرت کم کنی یه کم بی خیالش شو
تا آرامش خودت بیشتر بشه
تا از یه نفر متنفر باشی احساساتت همینطوری میمونن
الان که دیگه باهاش تو یه خونه نیستی یه کم ببخشش
بالاخره خیلی هم داری سختی میکشی ولی جای قشنگش اینه که دیگه مستقلی خیلی سخته قوی بودن اونم تو تنهایی
احساساتت طبیعیه کاملن
