سلام
من سال اول واسه فرهنگیان میخوندم واقعت دوسش داشتما
خدایی خوندم ولی درست نخوندم همیشه هم ته دلم پزشکی یچیز دیگه بود برام وقتی دانشجو هارو تو بیمارستان میدیدم دلم یجوری میشد من سال اول دعوت ب مصاحبه شدم اما قبول نشدم قشنگ مردم با خدا قهر کردم شب و روزم گریه بود من شرایطم سخت بود (نمیشد گفت)و امیدم به فرهنگیان بود خیلی دعا کردم خیلی متوسل شدم ولی قبول نشدم ک نشد
ولی تصمیم گرفتم ارزوی بزرگ کنم هدفمو گذاشتم پزشکی و واقعا یک سال جون کندم از همه چیز گذشتم و فقط تلاش کردم(حتی با اینکه تلاش میکردم فکر نمیکردم بهش برسم)ذهنیت فقیری داشتم حتی روزی ک کنکور دادم فکر نمیکردم مثل پارسال حتی بیازم
اما بعد همه اینا شد... موفق شدم امسال انشالله بتونم پزشکی بخونم و حالا فهمیدم بعد اون همه دعا چرا فرهنگیان نیوردم چرا نشد خدا از قبل برنامه ریزی کرده بود اینجا بشه