خونه من شده تفریگاه خانواده شوهر

ن خب به داداشت بگو چیکارمیکنه رفتارهاشو بگو منم زن داداشم درصدش از زن داداشت کمتره ی چندبار رفتار زنشو به داداشم گفتم غر زدم واسه خودهراش خوبه به ما میرسه بهانه میکنه به مامانم گفتم باز به گوش داداشم برسونه خودمم ی سری حرفها و کارهاشو به کتفم میگرفتم چون خونه داداشمه من نرم کی بره مثلا داداشم میگفت بچت و غذامیدی برنج نریزه زمین میگفتم بریزه جمع میکنم نوشابه و چای که نیست رنگ بگیره بعدم تاحالا بچه های خواهرزنت ریخت و پاش نکردن دیگه لال میشدن میدونستم زنش قبلش گفته تو تذکربده اینطوری میگفتم حالا ن هرماه بریم توسال ۳ یا۴ باربریم ولی میدون و خالی نمیکنیم😁

من باشم همون لحظه به داداشم حرف زنشو میگم غرم میزنم جای اینکه خودمو خراب کنم بگن کم لطفم روی زن داداشو به برادرم نشون میدم تا بفهمه کی مقصره

تنها راهش اینه شما خونتون عوض کنید و برید خونه کوچکتر  اگر خونه برای خودتونه به بهانه اینکه خونه کوچیکتر بگیریم و بقیه پول  برای کسب و کار یا هرچی   فقط باید عوض کنید

شما وقتی میخواین برین خونشون یکی دو روز قبل زنگ بزنید که بهانه نداشته باشن،شما چند بار برید اونا هم کمتر میان

منم تا حدودی مثل شمام 

با این تفاوت که بچه ندارم 

و متقابلاً خونه های اونا هم میریم و میایم 

اما شوهرم یهو منو میزاره لای منگنه و باهاشون هماهنگ می‌کنه که بیان 

عزیزم‌خونه‌منم هتل خانواده شوهرمه🤭🤭🤭

۲ ساعتی باهاشون فاصله داریم، پنجشنبه زایمانمه، تا دیروز اومدن ۳ روز موندن، اصلا نمیرفتن

درو باز نکن

عزیزم دعوا کن زبون داشته باش

دعوا راه بنداز کوتاه نیا

دیه بهتر بگو بیان چند روز بمونن

واسه من سالی یه بار میان بازم زیاده🫠.چه خبره؟هر رفتی یه امدی داره باید وقتی میان یه بارم خودشون دعوت کنن

گله رو خوب اومدی🤣

شما کورد هستین و سید؟

خودت رو دادی بهشون.

اگه از اول با رفتار حدود نشون می‌دادید اینطور نمی‌کردند .

اگر دیدی یکسر میان و اذیتی  رو نمی‌دادی و با سرسنگینی و کم محلی رفتار میکردی  حدود رفت و آمد با شما متوجه می‌شدند.

با مهمون پررو وقتی اذیتی باید با بی محلی حتی سگ محلی  رفتار کنی ، اصلا اخم و تخم کنی خودشون میفهمند نمیان دیگه ...

خواستن بیان خودت بزن ب مریضی برو اتاق بخواب . پذیرایی خوب نکن .تحویل نگیر و.. اما نگذار شوهرت ترفندت بفهمه..

تنها راه همینه ....

با آدم پررو باید پررو باشی یک کلام.

برام خیلی جالبه هرکی هر راه حلی که گفته یک بهانه ای آوردی که نمیشه

خودت دلت نمیخواد مشکلت حل بشه وگرنه خیال نکن بقیه مشکلاتشون با یک کلمه حل میشه بلکه برای حل مشکل یا تغییر جون میکنن روش وقت میذارن بهاش رو میپردازن

اینکه خیال کنی بدون اذیت شدن مساله ت حل میشه باطله

یا درد تغییر رو بجون بخر یا رنج فعلی رو تحمل کن

مثلا میگی شوهرم با یک عزیزم گفتن من رو قانع میکنه، خب تو قانع نشو اینکه دست خودته

یا میگی زنگ میزنم اونا میگن نیستیم منم دیگه پیگیر نمیشم، خب پیگیر شو اینکه دست خودته

یا مثلا اونا میان پذیرایی میکنی، خب پذیرایی نکن اینکه دست خودته

یا اگر اومدن بگیر تو اتاقت بخواب یا برو بیرون اینها که دست خودته

ولی همه اینها رو با بهانه های مختلف رد میکنی یعنی در واقع یک روش غلط ظلم پذیری رو با این بهانه ها تزیین میکنی و بعد میشینی غر میزنی

عزیزم بهانه نیار کار درست رو بکن تا اینهمه ظلم بهت نشه که بعدش بخوایی هی غر بزنی

یه چن روز دک آروم شدی باآرامش و ملایمت با شوهرت حرف بزن بگو من شاید برنامه ریزی کرده باشم بخوام برم بیرون شابد امادگی نداست باشم تو بیرون سرکاری باتو که نباید هماهنگ شه اگر تاثیر نداشت بزن سلیطه بازی مرک یبار شیون یبار خیلی جدی  شوهرتو ادم کن بگو اول باید با من هماهنگ کنی من زن این خونه ام من شاید آمادگی پذیرایی نداشت باشم شاید بخوام برم بیرون اختیار نمیدی چرا بمن..