شوهرم به شدت عوضی هست که انقدر مشکلاتش زیاده مغزم نمیکشه بگم
پدرمادره خودمم جدا زندگی میکنن
باید جدا شم مشاورمم همینو میگه
یه دختر ۳ ساله دارم
کار ندارم ولی توانایی کار کردنو دارم اگر بچمو کسی نگه میداشت
مادرم چون خودش سرکار میره نمیتونه کمکم کنه
فقط از دار دنیا سه دونگ خونه به ناممه
یه زن افسرده بی انگیزه و داغون شدم تثی این زندگی
هرکی جدا شده اکثریت پشیمونن
چه کنم ؟ بسوزم تا بمیرم ؟ یا جونمو بردارم و برم بدتر نمیشم ؟
بچتو بذار مهد برو سرکار
اول کار پیدا کن، بچه رو بذار مهد
زندگی بعد از جدایی با یک بچه خیلی خیلی خیلی سخت میشه اینکارو نکن برید مشاور سعی کن رامش کنی قلقش و پیدا کن
ببین بچه خیلی دربدر میشه چون ما بایددد کار کنیم زجر خواهد کشید
اونای پشیمونن که یا شوهراشون خوب بودن و میشد زندگی رودرست کرده مشکلات شون حاد نبوده
یا اینکه بعد طلاق بلد نبودن چجور زندگی بهتری واسه خودشون درست کنن و ترجیح میدن تو همون زندگی قبلی که بهش عادت کرده بودن بمونن
وگرنه من خیلی ها رو دیدم جدا شدن و خدارو هم شکر میکن و رازی هستن
یه شوهر با این همه مشکلات چه مزیتی واست داره که جدا بودن ازش نداره؟
بچه ها شوهرم مشکلش چیزی نیست که حل بشه اصلا این فکر که بگید درستش کن و محبت کن و اینارو نگید اصلا راهی برای درست شدنش نیست
عزیزم بعد از جدایی باید خونه و سرپناه یا حمایت خانواده یا یمقدار سرمایه کار داشته باشیم تا بتونیم از پس مخارج سنگین ز ندگی و نگهداری از یه بچه معصوم بربیاییم
نمیشه رویایی فکر کرد
در واقعیت زندگی خیلی سخته
هیچ مزیتی نداره اصلا فقط یه پول میده همین
من نگران دخترم هستم که کسی نیست کمکم کنه اگر پدرمادرم باهم زندگی میکردن باز یه دلگرمی بود که کمکم کنن ولی مامانم که ۹ میره تا ۶ غروب منم یه بچه ۳ رو چیکار کنم
حالم از زندگیم به هم میخوره کل فکر.و ذکرم شده که چجوری جدا شم فقط این حیوون رو نبینم خیلی داغونم پاچیده ا 😭
بی غیرت در حدی که اگر کسی به من دست بزنه براش مهم نیست
فاقد قوای جنسی بچه رو هم با کلی بدبختی اوردیم کلا شاید توی این ۸ سال ما سرجمع ۱۰ بار نزدیکی داشتیم
مردونگی نداره
منو دوست نداره کلا
توجهش بیشتر به دخترای کم سن و سال و دخترای پلنگ و کساییکه همش دنبال غر و فر هستن
به شدت خسیس
مریض روانی بوده قبلا قرص میخورده من تازه فهمیدم
و خیلی چیزای دیگه
من اینارو از سر گذروندم بچم خیلی خیلی گریه کرد خیلی زجر کشید خیلی دربدر شد بین مون
من خیلی پدرم دراومد و کار کردم زحمت کشیدم جونم دراومد تا بتونم نون بچمو بدم و درسش و برسم و بتونم خرج خونه و اجاره و شارژ و خرج بچه و مدرسه بدم
در ضمن تو جدایی من مقصر نبودم خود باباش رفت
طلاق مثل یه زلزله شدیده که کل زندگی رو آوار میکنه سر اون زن و اون بچه
به شخصه اینو بگم که من بعد از اینکه شوهرم منو بچه رو ول کرد رفت و بدون خرج و اجاره و بدون خرج بچه موندم مادرم اصلا حمایت نکرد و خونش راه نداد
کلی بدبختی کشیدم تا بتونم خرج بچه مو و پول سرپناه مون و درارم پرستاری پیرمرد و پیرزن پوشکی رفتم اونم شبانه روزی با بچم با یک پنجم حقوقی که حقم بود بخاطر بچم کم میدادن 😔
