سلام خوبین؟
از وقتی یادم میاد پدر و مادرم با هم دعوا میکردن به مدت ۱۰ سال تک فرزند بودم و هر وقت مامان و بابام دعوا میکردن میرفتم خرسمو بغل میکردم با گریه جیغ میزدم خداااا فک میکنین چند سالم بود؟میرفتم مهد کودک ۳_۴ سالم بود
خیلی دعوا میکنن سر کوچیییککک تریین مسائل که اگه بگم تاپیک طنز میشه...
اصلا حرف همو نمی فهمن بگو ۱ درصد
من میشیم عین یه مترجم حرف مامانمو برا بابام و حرف بابامو برا مامانم ترجمه میکنن
یه بار تا دم دادگاه و طلاق پیش رفت...
وقتی فک میکنم میبینم هیییچ نقطه تفاهمی باهم ندارن هیچی
نه از لحاظ قد نه خانواده نه اخلاق نه تایپ شخصیتی هیچییی
ازشون میپرسم میگن ما دوران عقدم دعوا داشتیم
دوران عروسی دعوا داشتیم وقتی تورو حامله بودم شش ماه رفتم قهر
خب من موندم کسایی که با هم به تفاهم نمی رسن از اول با هم اختلاف داشتن چرا ازدواج کردن و اصلا چرا سه تا بچه به دنیا آوردن
خواهر برادرم اوضاشون بهتر چون حد اقل بزرگترین که بیاد بغلشون کنه و اشکشون و پاک کنه وحرفشون و بشنوه و دلداریشون بده دارن ولی خودم هنوز هیچ کسو ندارم جز خدا
دارم خفه میشم...
استرس کنکور ... نگران خواهر برادر... منجی تو دعوای پدر مادر...
دارم جدا خفه میشم
لطفاً اگه اختلاف داریم ازدواج نکنین یا بچه دار نشین
و اگه میشه یه راهکار بهم بدید🙏
ببخشد تاپیک طولانی شد
