یادمه پارسال تا 4 صبح باهات چت میکردم
حرف میزدم اروم میشدم
بودیم کنار هم
همو می‌فهمیدیم درک میکردیم فرق داشتی یا بقبه پسرا
مودب بودی درک میکردی مشکل داشتم تا راه حل پیدا نمی‌کردیم ول نمیکردی
آهنگ ها مو گوش میدادی با ذوق
آهنگی نبود بعدش تشکر نمیکردی
کتاب میخوندی درموردش باهام حرف میزدی
سنگ صبورت بودم منم بهت راهکار میدادم گوشت بودم گوشم بودی درس میخوندی ورزش میکردی سرما میخوردم یکسره حالم رو میپرسیدی
مریض میشدی نگران حالت بودم
مثل دوتا تیکه مکمل هم اروم و با فهم کنار هم
و متاسفم ک امسال نیستی متاسفم ک سرنوشت جوری رقم خورد ک فاصله زیادی بینمون افتاد
فقط میتونم بگم بخش قشنگی از خاطراتم شدی
و کاش میشد همه چی خوب پیش می‌رفت.
