ولی هر موقع بقیه حرف میزنن درموردش
یا چه میدونم ماشین میبینم و بقیه رو میبینم که رانندگی میکنن ناراحت میشم حتی گریم میگیرم
یادمه کلی ذوق داشتم منتظر بودم ۱۸ سالم بشه برم گواهینامه بگیرم الان چندسال گذشته و گرفتم
ولی نتونستم رانندگی کنم دیگه الان دلم نمیخوادا یعنی رانندگی هم کنم خوشحال نمیشم چه فایده البته اگه بخوامم نمیتونم ولی نمیدونم بازم ناراحت میشم بهش فکر میکنم
الانم تو اینستا یه پست دیدم باز یادم افتاد
نمیدونم چیکار کنم
فقط باید مجبور بشی تا بتونی رانندگی کنی
تا وقتی اجبار در کار نباشه تنبلی میکنی
من گواهی دارم اما رانندگی نمیکنم راستش دوست ندارم
عزیزم درکت میکنم منم شهری بار اول قبول شدم خودم و خانواده پشمامون ریخته بود اعتماد ب نفس داشتم روزی ک گواهی نامه اومد در خونه رفتم که سوار ماشین شم نذاشتن:))) دیگه هم نتونستم سوار شم:))) ذوقمم کور شد بدرک؛))) اعتماد ب نفسمم رفت و کلی مبترسم
نه نیستم
دوست دارم کار کنم ولی هنوز پیدا نکردم
و اینکه اگر برم سرکارهم حالاحالاها نمیتونم ماشین بخرم
ماشین همیشه لازم میشه ها ولی هر چی وقتی جوونی بیشتر لذت داره
کاش به دخترتون ماشین بدین قطعا خوشحال میشه
بابای من فقط به ماشین نداد
مامانم و خواهرم رانندگی میکنن
خب چرا ماشین نمیدن؟! دلیلشون چیه؟
نمیدونم
من کلا دوبار تنها رانندگی کردم اگه تصادف کرده بودم میگفتم تصادف کردم بخاطر همین دیگه نمیدن ولی نه تصادف هم نکردم
البته بعدش ماشین صفر گرفتیم و کرونا هم اومد
شاید چون ماشین نو بود دیگه ماشین مهم تره دیگه
بعد یه مدت باز گفتن کنارت میشینیم تمرین کن ماشین میدیم بهت
چندبار اینجوری تمرین کردیم باز قبول نکردن بیخیال شدم
باز سال بعدش همین تکرار شد و نشد باز همش بهوونه میاوردن
دیگه منم بیخیال شدم چقد رو بندازم دلش نمیخواد من با ماشینش رانندگی کنم زوری که نیست
