خیلی افسرده ام، احساس میکنم قشر ما که زیر خط متوسطیم یه جورایی حکم سیاهیی لشکر داریم
به عنوان تماشا چی اومدیم
سال هاست مسافرت نرفتم، هر روزم تکراریه
الانم که باردارم مدت هاست تو خونه هستم و از گرما نمیتونم جایی برم
احساس میکنم زنده ام اما زندگی نه
شبانه روزمون شده فقط درگیری ذهنی جهت فراهم کردن مایحتاج زندگی و تمام. که فقط بگذرونیم زندگی رو
امروز دلم گرفت به خدا گفتم خدایا اگه بازم قراره متولد بشم خواهشا من نمیخوام دیگه، همین یبار بسمه، اصلا قشنگ نبود زندگی
همین که باقی مونده ی عمرمون به سلامتی بگذره و تموم بشه شکر 😪
