یک رابطه شیش ساله جدی که کلی ارزو و رویا پشتش بود رو تموم کردیم
چون بددله شکاکه کنترگر و سلطه گره و من اصلا نمیتونم بپذیرم
۶ سال عمرمو حیف کردم دارم دیوونه میشم کل احساسم اعصابمو خرج کردم خیلی بم بی احترامی کرد تو سختیاش و بی پولیش کنارش بودم سنگ صبورش شدم سربازی رفت ۲۴ ساله باهاش بودم که خسته نشه الان ک تا ی ماه دیگه سربازیش تمومه ولم کرد
شیش ماهه مادرمو ازدست دادم خودم افسردگی دارم اینم اضافه شد
دارم دیوونه میشم یه چیزی بگین اروم شم
بالاخره باید بهای این سادگی رو میدادی
ازاین ب بعد رو خودت کار کن
بهت تبریک میگم بابت رهاییت از رابطه سمی🤍🌿
این هنوز تو دوران بلوغه! احتمالا برگرده یه مدت دیگه بگه جوون بودم، خام بودم!
چندسال دیگه یادت میفته به این روزا و عمیقا خداروشکر میکنی که همچین ادم سمی ای ولت کرده و رفته
شش سال هدر بره بهتره تا سی سال هدر بره و دوتا بچه گرفتار پدر بددل و روانی بشن البته اگه موفق بشم ارسال کنم کامنت رو وسایت اجازه بده!!!!!
بهت تبریک میگم که قوی هستی و مثل من ضعیف نیستی
رابطه ای که صدتو براش بزاری و اون تا ده بلد باشه بشماره مفت نمی ارزه
باور کن افسردگی با یه آدم بدرد نخور به مراتب شدید تر از افسردگی جدایی از یه آدم اون آدمه.
اولاش برای همه سخت بوده و خواهد بود .
ولی وقتی از دلتنگیت کم بشه چشات باز میشه و احساس رضایت از خودت خواهی داشت که خودتو به آرامش دعوت کردی
ولی من دوسش دارم
جز اون کسیو ندارم هیچ دلخوشی بدون اون ندارم
یه یکی که مریضه مثلا سرطان داره شش هفت ساله
به اون مریضی عادت کرده ولی هنوزم میخاد نجات پیدا کنه هنوزم دنبال اینه که خوب بشه
اینکع تو عادت کردی به این رابطه یا شش سال باهاش بودی دلیل نمیشه بگی بخاطر عمری که هدر دادم هیچ جوره نباید جدا میشدم
اگه این شش سال میشد ۱۰ سال و رهات میکرد چی
