حس میکنم نسبت به سنم هنوز مثل بچه هام
نه قیافه و خوشگلی و ارایش آنقدر برام مهمه نه پول و نه رل داشتن و غیره هنو دلم کارای قدیمی با بچه ها رو میخواهد ولی اونا بزرگ شدن و کلاس میزارن همش یا کلاسن یا اینستا یا مشغول رلاشون و حس میکنم تنهام و انگار کسی درک نمیکنه میدونید عین یه اکیپی میمونه که همه رفتن و فقط من توشم به بقیه نگاه میکنم