خب حالا عمومی شد بیاین دیگه😶

خسته شدم ازین اخلاقش حالا برفرض رفتار من اشتباه بوده دلیل نمیشه بخواد اینجوری کنه بارها پیش اومده توی عصبانیتش ی حرفی بهم زده که ناراحتم کرده ولی من ازش گذشتم و به روی خودم نیوردم حالا نمیشه که تا من ی بار ی چیزی گفتم بخواد این کارا رو انجام بده

اصلا با بی محلیاش جا برای پیش قدم شدن من نذاشته بمونه

حرف شما متین ولی این برای اون موقعست که طرف مقابلت ی ذره از خودش نرمش نشون بده که تو بتونی بری باهاش حرف بزنی

شوهر من توی این مدت شده مثل ی ربات میاد خونه غذاشو میخوره میگیره میخوابه پامیشه میره اگه من بخوام برم نازشو بکشم فکر میکنه این روشش کار درستیه

باور کن من بارها و بارها همین کارو انجام دادم بعد از دعواهامون حتی اگه اون مقصر بوده بغلش کردم گفتم دلم برات تنگ شده نمیتونم بیشتر از این باهات قهر بمونم و بعدم باهم حرف زدیمو تموم شده

حالا فکر کنم دیگه خوشش اومده فکر میکنه هربار باید همونجوری باشه

کلا توی همه بحثا خیلی حق بجانبه ی جوریم بلده توجیه کنه که خوش رو محق جلوه میده

راستش دفعه های قبل بعد از قهرامون من واقعا دلم براش تنگ میشد ولی این دفعه نه 

بخاطر این خودخواهیا و این طرز برخوردش احساس میکنم احساسم نسبت بهش خیلی کمرنگ شده دلم نمیخواد اینجوری بمونه😣

آره خودمم قصدم همین بود

ولی انگار تحملش خیلی زیاد شده قبلا اصلا اینطوری نبود😕

پرستو جون شوهر من خیلی بخاطر خانوادش زحمت میکشه و کارش واقعا زیاد و خسته کنندست

ولی منم بخاطرش شرایط سخت رو دارم تحمل میکنم خونمون خیلی دور از خونه مامانم ایناست بخاطر شغل شوهرم

شوهرم خیلی کم خونست کارش تعطیلات نداره،هیچ جا نمیتونیم باهم بریم؟ من خیلی اوقات تنهام وقتیم میاد خیلی خستس و من همیشه شرایط خونه رو براش آروم نگه میدارم  که استراحت کنه توقع هیچ کمکی ازش ندارم و ...

خب منم انتظار دارم اونم منو درک کنه نه اینکه سر ی حرف اصلا من مقصر بیاد یک هفته تمام همون نیم ساعتیم که تو روز باهم فرصت صحبت کردن داریم ازم بگیره و اینطوری عکس العمل نشون بده

خیللللی ازین که درک نمیکنه عصبانیم 

منم کلا ازین آدما نیستم که تا با شوهرم بحثم میشه برم به کسی بگم و درددل کنم باهاش

ولی احساس میکنم توی این بگ هفته عصبی شدن انقدر که تنها بودم و با کسی صحبت نکردم حس زندانی انفرادی بودن بهم دست داده

 دلم میخواد ی کاری کنم که براش درس عبرت بشه و دیگه این رفتارشو تکرار نکنه🤔

اشتباهات تایپی منو ببخشید اعصابم خرده🙏

شوهرم اصلا آشتی کردن بلد نیست به دلم مونده یبار که قهریم مثلا بیاد یک شاخه گل برام بخره یا بیاد همینجوری بی مقدمه باهام حرف بزنه بگه دلم تنگ شده و....

ولی اینجوری نیست  باید چنددددد روز بگذره ی عالمه منو دق بده بعد یا من طاقتم تموم بشه برم آشتی کنم یا اولش میشینه کلی سخنرانی میکنه که چرا اینو گفتی چرا اونطوری کردی که البته از نظر خودش ۹۰درصد مواقع تقصیر من بوده

البته قبل از ازدواج اینطوری نبود نمیذاشت به یک روز برسه از دلم درمیورد

 کلا مدلش اینه که تا وقتی همه چی مطابق میلشه فرشتس ولی وقتی نباشه روانتو داغون میکنه اصلا درک نداره که تو هم ممکنه ی چیز دیگه ی کار دیگه دلت بخواد

فکر میکنه چون کارش زیاده و زحمت زیاد میکشه و خداییش چیزی کم نمیذاره دیگه باید همه مطیعش باشن

البته اینطور نیست که بخواد داد و فریاد کنه اهل دعوای شدید و اینا باشه ولی شکنجه روحیت میده