بچه‌ها من در مواجهه با آدمای غریبه مثلا استادم یا کارمندی که می‌خوام کارمو راه بندازه و... بیش از حد مؤدبم گاهی حس میکنم دارم خودمو کوچیک میکنم به نظرتون حسم درسته؟ مثلاً همش میگم مرسی، خیلی لطف کردین، ببخشید یه سوال داشتم و... تا حدی که گاهی بقیه که منو می‌شناسن و این رفتارمو می‌بینن فکر می‌کنن دارم کلاس میذارم یا ادا در میارم ولی اینجوری نیست. ناخودآگاه این کارو میکنم. 😟
در کل هم خیلی متواضعم. با داشته‌هام اصلا پز نمیدم و حتی کوچیک نشونشون میدم. نمی‌دونم چمه😟
انگار منو گفتی
مخصوصا قسمت اخر
شما انسان با شخصیتی هستید
خیلیم اخلاق قشنگی داری
فقط حواست باشه بیش از حد عذرخواهی و تشکر نکنی یه بار دو بار گفتی بسه دیگه
اینایی که مثال زدی، عادیه
یعنی برای یک فرد باشخصیت و با ادب، عادیه
واصلا بد نیست!!
نشون دهنده ی تربیت خانوادگی شماست
اینکه خیلی خوبه شخصیت خودتو نشون میدی
اینکه آدم محترمی هستی احترام همه رو داری بنظرم کوچیک کردن خودت نیس خیلی خوبه باعث میشه بقیه هم بهت احترام بزارن
منم
منم انقدر همیشههههه مودبممممم که باعث شده خجالتی بشم
کاش یکم بتونم ب خودم تجازه بدم بی ادب باشم
منم دقیقا همینم
من حتی برای اشناها و دوستام هم همین طوریم
حتی دوستای صمیمیم رو هم از فعل های جمع براشون استفاده میکنم
تواضعم هم درحدیه که روانشناسم میگه سندروم ایمپاستره دیگه این
اعتدال توی هر چیزی خوبه
اگه زیاده روی کنی بی شخصیت میبیننت و حس خوبی هم به بقیه نمیده
منم همینم و من مدیون خداهستم این اخلاق رو
دقیقا من همچین شخصیتی دارم!!
