سالگرد ازدواجمون نزدیکه اما هیچ ذوقی ندارم
اصلا بیزارم از اون روز
حتی سالگرد عقدمون هم خوشحال نبودم ناراحت بودم حتی به همسرم گفتم برام کاری نکنه اون روز
بذاره بیاد و بره مثل روزای دیگه
فکر میکنم اینقدر که دعوا داشتیم و نمیتونیم مثل دو تا ادم بالغ با هم حرف بزنیم واقعا بیزار شدم از این زندگی
حتی حال غذا درست کردن ندارم
احساس تنهایی دارم
خسته ام از زندگیم
منم هرسال موقع سالگرد ازدواج فکر میکنم یکسال دیگه گذشت و صاحب خونه نشدیم و باعث ناراحتیم میشه
خانواده اش
خودش
این چیزها
ببین روی دلم مونده
تاحالا شده دعوا کنی بعدش یادت بره
ولی بعد یه مدت من دیگه یادم نمیره ازش بیزارم
توی سفر دعوا
توی خونه دعوا
چون واقعا دلم صاف نمیشه ادمی که توی عصبانیت دست روم بلند کرده دوستش داشته باشم
حتی شاید ماهی یه بار میل بهش داشته باشم اونم دم پریود که به خاطر هورمون هاست
خانواده اش
خودش
این چیزها
ببین روی دلم مونده
تاحالا شده دعوا کنی بعدش یادت بره
ولی بعد یه مدت من دیگه یادم نمیره ازش بیزارم
توی سفر دعوا
توی خونه دعوا
چون واقعا دلم صاف نمیشه ادمی که توی عصبانیت دست روم بلند کرده دوستش داشته باشم
حتی شاید ماهی یه بار میل بهش داشته باشم اونم دم پریود که به خاطر هورمون هاست
اینا رو که میگی برا همه هست
همه دلشون پره از شوهر و خانواده اش
بشینم واست یه رمان مینویسم
ولی حمل گردن این ناراحتیا با خودمون چه سودی داره غیر اذیت کردن خودمون تو باید بتونی ببخشی
خیلی سخته
اما بشین همه اونایی که اذیتت کردن بابت حال بدت شدن ببخش بگو به خدا میسپارم اما میبخشم نه برا اینکه لایق بخششن بلکه خودم لایق ارامشم
میبینی که دلت اروم میگیره
فکر کنم هم سن خودم باشی دهه هفتادی فکر کنم
ببین چی میشه که باهم دعواتون میشه
خط قرمزهای همو رد نکنید که به نقطه انفجار برسید
یه جاهایی تو کوتاه بیا یه جاهایی اون
معمولا هم زنا بیشتر کوتاه میان
یه وقتایی شوهرم یه حرکتی میزنه یا خانوادش میگم رفتم خونه یه دعوا میکنم
یکم میگذره سرد میشم تا فرداش میگم چه خوب شد واکنش نشون ندادم وگرنه الان قهر بودیم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
