از وقتی یادمه مسبب اشکام بوده
درسته دست بزن نداشته ولی ازار روانی کم از ازار فیزیکی نداره
هروقت لازمش داشتم، نیاز به تکیه گاه داشتم پشتمو خالی کرده
انواع تحقیر، توهین رو شنیدم
همیشه مقایسه م کرده همیشه زده تو سرم
تو جمع بهم تیکه میندازه
نه پولداره دلمو با پولش خوش کنم نه اخلاق داره
انقدر اذیتت میکنند بعد که منفجر شدی میگن تو خیلی اخلاقت بده، تو فلانی بهمانی
چقدر بدبختم من
وقتی میبینم یکی با دخترش خوب رفتار میکنه و دوسش داره، بغضم میگیره....
مگه من چه گناهی کردم اخه..
هیچوقت نمیبخشمش...
مثل بابای من
دقیقا بابای منو توصیف کردی
دست ب زن نداره ولی با حرفاش ته جیگر آدم میسوزه
همسر منم رفتار خوبی با دخترم نداره تمام ترسم اینه که یروز دخترم بهم بگه چرا جدا نشدی
اگه نرم سرکار میگه فلانی ببین میره سرکار خرج خودشو درمیاره
اگه برم خب خسته میشم دیگه طبیعیه تا از سرکار میام میگه پاشو فلان کارو بکن
خب مگه من سگم چقدر جون دارم از صبح برم نوکری مردمو کنم باز به محض رسیدن به خونه کارای خونه رو انجام بدم
من همیشه ادم بده بودم
همیشه از بچگی با خدا که حرف میزدم میگفتم خدایا درسته بابام پولدار نیست برام مهم نیست، ولی یه اخلاق خوب بهش بده
من دخترم ولی همیشه مثل یک پسر باهام رفتار شده
جدیدا هم مشکل حافظه پیدا کردم خیلی حواس پرت شدم
هیچوقت از مشکلات من باخبر نبود چون هیچوقت اونقدر باهام صمیمی نشد و براش مهم نبود که بخواد جویا بشه
حداقل اگر راضی میشه شوهرت ببرش پیش مشاور شاید خودشو اصلاح کرد
تازه من خدا بهم رحم کرد واقعا وگرنه با این حجم از کمبود محبت و حضور یک مرد تو زندگی تا الان صدبار انواع روابطو تجربه کرده بودم
هرچند پام لغزیده ولی نه در اون حد
