آدم بعد از کات شبایی رو صبح میکنه که باورش نمیشه صبحش سرپا بشه ، ولی میشه 
شب تا صبح انقد زار میزنی که صبح بالشتت خیسه ، ولی بازم وقتی صبح آفتاب میکنه باید زندگی کرد ، باید نفس کشید 
فقط یه چیزی رو هیچ وقت یادت نره ، این درد و ناراحتی و اشک و گریه فقط واسه ترک یه وابستگیه ، مثل معتادی که داره موادو ترک میکنه وگرنه اگه عشقی در کار بود که کار به اینجا نمیکشید ، یه وقت کم تحملی نکنی و دوباره به اون رابطه سمی برگردی 
بذار قشنگ چند ماه بگذره خودت به خودت میگی خوب کاری کردم