آخرین راه قرصه ، من زندگیم دیگه ساقط شده بود افکار وسواسی همش تو سرم ، نمیتونستم ذهنم رو خاموش کنم ، همش ذهنم میگفت بهش فکر کن تا چاره ای پیدا کنی مث وسواسهایی که هرچی دستشونو میشورن سیر نمیشن ، شده بودم پوست و استخون
هزار بار زمین خوردم و تو تنهایی بلند شدم ادامه دادم ولی وقتی خدا نخواد روزگار نخواد آرامشو تو زندگی ببینی چه کار میشه کرد من اینقدر بدبختم که حتی با مرگمم چیزی درست نمیشه چون اون دنیا هم نگران پسرم و خانوادمم.
از کم شروع کن
ی کار راحت با ساعت کاری کم پیدا کن
مهم اینه که حالت خوب شه
میتونی فقط باید خودتم خواسته باشی
منم افسرده بودم اما خودمو درگیر درس و کنکور کردم و الان خیلی بهترم اولش سخته اما بعد ی مدت که ادامه بدی میبینی حالت خیلی بهتر شده چون ذهنت جای فکرای منفی داره یه کار مفید و خوب انجام میده و اینجوری حس خودتم نسبت به خودت بهتر میشع
عزیزم آدم افسرده خودش نمیتونه ب خودش کمک کنه حداقل اول راه یکی باید کمکش کنه و اینکه این افسردگی عمیقت یه دلیلی داره که تو گذشته س و غمشو تجربه نکردی و راجبش با کسی صحبت نکردی و هی انباشته شده تو دلت میدونم شاید حرفم تاثیر نداشته باشه ولی توروخدا ب خودکشی فکر نکن اگه ب خدا و آخرت اعتقاد داری اصلا بهش فکر نکن چون بعد خودکشی جهنم واقعی در انتظار آدمه،باید با یکی حرف بزنی خودتو تخلیه کنی از همه دردایی که باعث این افسردگیت شدن
ورزش هم خیلی عالیه مثل داروی ضد افسردگیه بنظرم اگه وقتشو داری باشگاه برو که دوستای جدیدم پیدا کنی
