میفهمم
تو این سن آدم گمه، نمیدونه کدوم وری بره نره اصن یه خوددرگیری مزمن داره با خودش، گیج میرنه، از همه چی فراریه، کمتر چیزی خوشحالش میکنه گاهی وقتا
ولی اگه میتونی حتماً ورزش برو اینجوری خلقت یکم میاد بالا درکنارش یه هنری، یه حرفه ای چیزی یادبگیر خیلی به نفعته و چندهیچ از بقیه میفتی جلو
نزار این سنت همینجور الکی بگذره.. خیلی حیفه.
درسته امید انگیره نیست، همه دوستای آدم فیکن، از طرف خونواده کوبیده میشی و...و... سایر مشکلات عمیق دیگه ای ک تینیجرا باهاش دست و پنجه نرم میکنن.
ولی کلاسایی ک میری، چیزایی ک یاد میگیری، کمکی ک ب خودت میکنی و کارایی ک رو خودت انجام میدی آینده تو میسازه.
قرار نیست همیشه حالمون خوب باشه تا یه چیزیو شروع کنیم. گاهی باید فقط شروع کنیم همین.
من خودم خیلی کارا خواستم بکنم ولی همیشه مانعم شدن و میدونم هیچ وقت این سن به من برنمیگرده. و بابتش خیلی غصه میخورم.
اما تو اگه میتونی بری و مانعت نمیشن برو چیزایی ک دوست داری برو و یادبگیر و ازش استفاده کن بعداً.
یابازم میگم یادت باشه:
این سن هرگز به تو برنمیگرده!
پاشو یه غلطی کن بخاطر خودت!
مجبوری دیگه!
به محلتون چه ربطی داره؟
ینی تو هیچ وقت از خونه تون بیرون نمیری؟ حتی پیاده روی؟
از خونه تا مطب تراپیست رو پیاده برو که دروغ هم نگفته باشی..
تراپیست خوب آنلاین هم میتونم معرفی کنم بت دیگه بستگی له شرایطت داره.
حضوری یه چیز دیگه ست!
ولی باز تصویری هم میشه..
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
