من ۲۰سالمه تجربیه رشتم پشت کنکوریم هرسال رتبه نجومی میشه چون خودم مقصرم نمیخونم و واقعا زحمتی نمیکشم افسردگی شدید دارم و تحت درمانم ولی داروها خیلی انرژی ازم میگیره چون تازه شروع کردم هنوز خوب نشدم
این دوهفته ک نمیتونم برسم به هدفم که رتبه ی زیر۲۰۰۰میخواد قطعا چون تهش معدلمم ۱۶بشه ک تراز بالایی نمیده
خسته شدم ازین همه استرس بخاطر حرف مردم نابود شدم افسردگی شدید ریزش مو پوست داغون همشم بخاطر اطرافیانم ک اصلا حالت عادی اهمیت نمیدن بهم
خواستم بدونم زشته یه ترم برم زبان بخونم آزاد روحیه‌م باز شه بعد تصمیم بگیرم دوباره پشت بمونم یا نه؟
کمالگرایی منفی هم دارم بیشتر بخاطر اونه نمیتونم هیچکاری بکنم
واقعا آدمیم اصلا بجز هدفم چیزی و دوس ندارم ولی نمیتونم تصمیم بگیرم
گفتم شمام یه نظر بدین
