دوستان پستی قبلی منظورمو بد بیان کردم فکر میکنم این دلنوشته خانم لیلا پور ابراهیمی حق مطلب رو ادا میکنن...
«اگر احمدی بخت داشت پشت عطسهش جخت داشت» جادهها برای گیلان یکطرفه است و دو سر سود نیست. اگر همه چیز سر جای خودش بود با این آمار میلیونی ورود مسافر، اقتصاد گردشگری گیلان اکنون باید در اوج میبود و باید این استان به یکی از ثروتمندترین و برخوردارترین استانهای ایران تبدیل میشد، لااقل انتظار داشتیم در تمام این سالها همای سعادت مانند کوههای سر به فلک کشیده طالقان بر شانههای گیلان هم مینشست. اما ننشست. به واقع این روزهایی که جادههای شهری و روستایی گیلان زیر بار ترافیک سنگین و فشرده خودروهای مسافران رفته است زیر پوست این استان چه میگذرد؟ آیا در این بازار غارت منابع، سهمی از ورود گردشگران نصیب مردم گیلان شده یا فقط هزینه است که پشت هزینه آوار میشود.
🔗گیلان در نوار ساحلی شمال ایران بعد از مازندران دومین استان پرتردد کشور است، اما همه چیز در این استان پرجاذبه اما محروم به گونهای متفاوت و حتی برعکس رقم خورده است. ولی این تنها ظاهر ماجراست. زیرا شواهد نشان میدهد ورود گردشگر و مسافر برای گیلان عایدی که نداشته بلکه همچون یک جاده یکطرفه ضرر و زیان و خسارت به بار آورده است، حتی وضعیت آنقدر وخیم است که انتخابی مدیرکل سابق میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گیلان هم به آن اعتراف کرده بود و گفته بود «ورود این تعداد گردشگر و مسافر به گیلان چه فایدهای دارد، وقتی نه در هتلها و مسافرخانهها و مسافرکاشانهها اقامت میکنند و نه برای تهیه مایحتاج و ملزومات سفرشان خریدی در داخل استان انجام میدهند».
✍🏼#لیلا_پورابراهیم