تو شهری که ما هستیم تا عقد رسمی نکنیم نمیگن نامزد منو این انگاری خانواده هامون میدونست حتی عروسی بردارش هم دعوت شده بودم اما این اوضاع مالیش خوب نبود نذاشتم انگشت هم بیاره حتی یه نشان کوچک شیم گفتم اونوقت عجله میکنی اما بدون انگشتر هم نشانی بودیم انگاری چون خانواده ها میدونستن من دوسال باهاش حرف زدم اما به مرور زمان نمیدونم محبت و توجه زیاد اوم به منو زده کرد خوشی زد دلمو:( خود به خودی ازش سرد شدم حتی اون بخاطر منو خودش میرفت ارتش تا یک ماه امتحان رو بلایی سرش آوردن اما به خاطر من تحمل میکرد هرچقدر زنگ میزد گریه میکرد مبینا چرا ازم سرد شدی رو نمیدادم چرا چون خوشی زد زیر دلم:(((( حس میکردم سوسوله یا رفیق بازه بهد فهمیدم باهیچکس مثل من نبود 😔
نه تو زندگی متاهلی اینجور نیست کم کم باهم برای خونه ساختن جم کردن دارایی بیشتر خوشبختی بچه ها تلاش میکنین و هرروز ی چالش جدید دارین زندگی تکراری نمیشه.بعدشم همون رابطه زناشوییم خودش آدماروبهم نزدیک ترمیکنه
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
