خیلی حرفای سنگینی شنیدم حرفایی که لایق من نبود
اگه بود هیچوقت این حرفو نمیزدم
ولی از یادم نمیره چون از آدمی شنیدم که روزی بهم میگفت تو از سر من زیادی و خدا تورو از آسمون برام فرستاد و هیچوقت ازت سیر نمیشم
همین آدم بهم گفت دلم نیومد تا الان بهت بگم که دیگه نمیخوامت و سیر شدم ازت و دوست دارم طلاق بگیری بری
گف تو لایقم نیستی
اینا طبیعیه که از یادم نره؟؟؟
حرفایی بهش میگم که لایقشه
واگذار کن بخدا
اره انواع و اقسام حرفای مفت رو از هرکسی شنیدم و کلا یجورایی نسبت به آدما حس بیهودگی پیدا کردم یعنی هیچوقت اعتماد بیش از حد نمیکنم حتی خانواده ام.
میرینم بهش
شوهرم بهم گفت تو سرطان رحم داری واینکه رفته به بردارش گفته زن من هروقت میومده خونه مادرم دعوادرست میکرده ای خدا توکه هستی واون لحظه بودی مثلا مادرشوهرم چند بار هی میگفت تو سینه هات کوچکه هی خانوادش به من گیر هایه اینطوری میدادن که دعوامون میشد ولی شوهرم مقصر من رو میدونه وپشتم رو نداره منم فقط واگذارش کردم بخدا ولی ان شاءالله خوشبخت بشه
من جواب همسرم رو فقط بلدم بدم اگه ناحق بگه
ولی در مقابل بقیه راه‌حلم سکوته ما مجبور نیستیم خودمون رو ثابت کنیم
هیچ خودمو نمی بازم تمام تلاش میکنم برگردم به همون نقطه ای که بودم که طرف حسرتم رو میخورد
خودتو جمع وجور کن این جور ادما درست نمیشن بعد مدتی نفر بعدی رو هم میزاره کنار فکر میکنه خیلی ادم شده
