وای مردم مردم از استرس. یعنی هروقت من میرم پارک هر سه دقیقه یه بار جيغ میزنم نری جلو تاب😬😬 خیلی میترسم بچه بره جلو تاب بهش بخوره. بعضی پارک هام که ماشالله ایمنی ازش میباره 😕
بازم خوب شده،زمان ما زمینش سفت و سنگ و کلوخی بود،زیر سرسره گود شده بود،سرسره و تاب اصلا ایمنی نداشت و بلند بود،از این بچرخی های خطرناک داشت،الاکلنگها همیشه دسته و صندلی شون کنده شده بود.
بچه ها باورتون نمیشه! برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید.
ببین من دختر دوساله ودختریازده سالم روپارک میبرم ،اوناخودشون بازی میکنن من نگاه میکنم فقط ،جاهایی که خطرناکه ممکنه پرت شه میرم جلو ،بیشتر میدم سرسره بازی کنن. البته وقتایی که خیلی خلوته میبرمشون ،وگرنه موقع شلوغی بیشتر بچه های بزرگتروشیطونتر هی هل میدن ومیدون