از زمان فاجعه اي كه براي بنيتا افتاده نميتونم به زندگي عاديم برسم همش فكروخيالش مياد تو ذهنم همش گريه ديگه نميدونم چيكار كنم دارم ديوونه ميشم
این اتفاق روی زندگی خیلی ها تاثیر گذاشته و فقط شما نیستی که این حس رو داره
تاثیرش روی کسایی که مادر هستن بیشتر هست...ایشالاه برای هیچ مادر پیش نیاد
الان سر كارم تا مياد تو ذهنم اشكم سرازير ميشه دست خودم نيست اخبارشم كه همه جا هست دلم ميخواد برم مامانشو بغل كنم يه دل سير زار بزنيم باهم
اتفاقا همدردی کردن و حرف زدن راجع بهش آرومت میکنه.ی دفعه بشین سیر دلت گریه کن و از خدا برای دل شکسته مادرش صبر بخواه.کاش میتونستی مادرش رو ببینی.برای اونم خوبه که ببینه تو غمش خیلیها شریکن
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
53 ثانیه پیش
54 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
