من حس میکنم در آینده به همسرم وابسته میشم و باعث اذیتم میشه
بیچارگی من اینه بدی ندیدم اصلا و اینکه اون داره آینده رو میبینه مثلا ده سال دیگه و بیشتر من ولی امید ندارم و همش تو ذهنم سناریو می‌چینم اگرفلان کار رو کرد تمومش کنم و هیچ وقت کار اشتباهی انجام نمیده
انشااللهه هرچی که خیره پیش بیاد برات. نمیدونم چند وقته شروع کردین ارتباطو. ولی اولش همه خوبن. تو مشکلات و سختیا اخلاق طرف معلوم میشه. فقط حرفم اینه نذار اذیت شی تو رابطه ای. خدانکرده ضربه دیدی راحتتر باهاش کنار بیای. میخوای وابستگیت کم شه، همیشه با خودت بگو اگه بهم ضربه زد چی؟ این باعث میشه یکم به خودت بیشتر توجه کنی. شاید بسیار انسان خوبی باشه هیچ وقت ضربه نزنه. ولی این وابستگی زیاد باعث میشه ازت دور بشه. لااقل نشون نده که بهش خیلی وابسته ای. اینجوری دست نایافتنی میشی. نمیدونم چرا مردا وابستگی زیادو دوست ندارن اصلا
چطور انقد میگی بهش وابسته ای و تو ذهنت میاد که اگه فلان کارو کرد تمومش کنم؟ کسی که وابستست هیچ وقت به اتمام رابطه حتی فکر هم نمیکنه. اگه فلان کارم کرد بازم دنبال راهی برا نجاته. شما فکر میکنم بیشتر وسواس فکری داری انگار
منم از خانوادم کم نکشیدم در این مورد و کم شد وابستگیم خیلیی کم
حالا دیگه ایشون هستن
سعی میکنم بیشتر خودم رو در نظر بگیرم
حقیقتا خیلی سعی میکنم خودخواه باشم تو این رابطه ولی وقتی اون رو میبینم عذاب وجدان میگیرم که حسش چطوریه و من چطوری
نه عذاب وجدان نگیر اینجوری شیرین تری بخدا. وقتی خیلی خودتو در اختیارشون میذاری دلشونو میزنی. باز اینجورم نباشه که خیلی خودخواه بشی و طرف زده بشه ازت. ببین یه نصیحت تو زندگیت اگه اعتدال رو رعایت کنی موفق ترین میشی. چه عشق، چه کار، چه خورد و خوراک، چه خرج کردن پول.... کلا همه چی. بنظر من لازمه موفقیت اعتداله
