پول همیشه هم همه ی مشکلاتو حل نمیکنه...داستان من

اما یه مسئله ای که بود این بود که پدر و مادرم از صبح تا شب کار میکردن و من بعضی وقتا اصلا نمیدیدمشون (شاغل بودن) بعضی وقتا هم که بودن دعوا و جر و بحث...

به قول خودشون میخاستن کم و کسری نداشته باشم و اروم زندگی کنم اما بدتر شد...من توی 5 ، 6 سالگی نیاز داشتم به محبت مادر به محبت پدر اما خب شبا توی اتاقم از تنهایی میترسیدم ، موجودات عجیبی میدیدم که حتی الانم قیافه هاشون جلوی چشممه...توی اتاق راه میرفتم یا حرف میزدم تو خواب و خیلی اذیت میشدم خیلی...الان حدودا 19 سال از اون روزا میگذره و واقعا وقتی یادش میوفتم حالم بد میشه...

پدربزرگ من سه تا پسر داشت که یکیشون توی جوونی فوت کرد . پدربزرگمم قبل از بدنیا اومدن من فوت کرد و یجورایی بابام اموالو بالا کشید و علت پول بیش از حدمونم همین شد...سر یه مشکلاتی حتی بابام تا مرز بازداشتگاه هم رفت بخاطر شکایتای عموم و..

مشکلات روحی من بدتر و بدتر میشد...از الان که فکر میکنم میبینم که شاید حملات عصبیم هم میتونه از همون استرسام باشه...

پدر و مادرم با هم به مشکل برخوردن و هر شب تقریبا دعوا داشتن....برای یه دختر یا یه بچه ی 5 ساله ای که محبت رو نمیتونه معنی کنه و در عوضش دعوا و بحثارو میبینه و با صدای بلند پدرش میلرزه خیلی سخته این مشکلات...یه شب دعواشون خیلی شدید شد سر کنایه های زنعموم سر دعوا ها و طعنه های بقیه به مادر و پدرم ، من از اون شب چیز زیادی یادم نیست اما یادمه که چشمامو باز کردم دیدم بیمارستانم...مادر و پدرم فهمیدن که اختلالات عصبی اضطرابی دارم و هر گونه تنشی باعث تشنج برام میشه...

از اونموقع قرص های مختلف میخوردم ، دعوا های مامانم و بابام بخاطر من کمتر شد و از همونموقع تراپیست شده بود همراه روزای من...

بزرگتر که شدم دوستام بهم میگفتن روانی یا فلان...مدرسه غیر انتفاعی میرفتم و میدیدم خیلیا هم عین من از این شرایط خستن...دعوا های پدر و مادرشون ، حتی از پول...

من هیچوقت دستپخت مامانمو نخوردم ، هیچوقت مامانم برام قصه نخوند کتاب داشتمااا اما کسی نبود که قصه بخونه برام، هیچوقت مامانم برام لباس ندوخت ، هیچوقت پدرم باهام بازی نکرد...همشون دنبال پول بودن ...فکر میکردن پول رو فقط نیاز دارم اما محبت میخاستم..عشق میخواستم...

از پنج سالگیم تا دو سال پیش پدرم با عموم قهر بودن و خب سایه ی همو با تیر میزدن اما خب به واسطه ی یکی از دوستاشون باهم رابطشون خوب شد..

عموم از نظر مالی اونقدرام بالا نبود مثل ما مثلا سمتای شهرستانای اصفهان بودن بخاطر زنعموم و کمتر میدیدمشون...بچه های اون یکی عمومم که فوت شد رو بابام خرجشونو میداد و میخواست یه جوری این پول ارثو توی راه درست خرج کنه..

دیگه یکم گذشت و حدود 4 سال پیش بود که خواستگار برام میومد و وضع مالی توپ داشتنو من خب ترجیح میدادم ازدواج نکنم ...

تا اینکه پسر عموم اومد خواستگارم و توی رودربایستی و رد نکردن خواهش پدرم قبول کردم

بله