خیر
خودت پدر و مادرت را به یک اندازه دوست داری؟
پس آدما حتی در مورد بچه های خونی خودشون که دیگه نمونه بارز عشق بی قید و شرط هست هم همیشه یک نفر رو بیشتر از بقیه دوست دارن
انگار کلا جا واسه دو نفر در یک زمان نیست
ولی اینکه ممکنه علاقه تغییر کنه هم خیلی جالبه و هم ترسناکه
وقتی جایگاه بچه ی مورد علاقه ممکنه عوض بشه...
دیگه در مورد سایر آدمای زندگی مون چی بگیم؟😅
دقیقا درسته حرفت
جالبه که خیلی ها هستن اصلا فرزندشونو دوست هم ندارن
این دیگه بدتر
همه جور ادمی پیدا میشه 🥲 من خودم بچه ندارم البته
تک فرزند هم بودم
یکم درکش برام سخته چطور میشه دوتا بچه رو دقیقا شبیه هم دوست داشت
هر کاری کنی ته ذهنت یکیش بیشتر مورد علاقته
وقتی بچه که به دنیا میاد تا زمانیکه خوب وبد را تشخیص بده برای همه پدر ومادرها عزیزه ،ولی بعد رفتارهای خود بچه باعث میشه رویه پدر ومادر در موردشون تغییر کنه ،بازهم پاره جگر پدر ومادرن ولی عزیز بودنشون ،وابستگی پدر مادر ،نوع حرمتها همه رو خود بچه مشخص میکنه .
این بی قید وشرط بودن رو باید معنی کرد ،مثلا بچه ای که معتاده ،بی عاطفه هست ،سال به سال با پدر ومادر کاری نداده ،ووجودش فقط ناراحتی برای پدر ومادرش داره رو نمیشه به اندازه کسیکه حسن خلق داره ،حسن شهرت داره ،باعث سرفرازی هست وبه پدر ومادرش محبت داره یکجور دوست داشت .
همین الان قلبم براشون تیکه تیکه اس
داداشم فقط بخاطر پول میخوادشون
مامانمو یه بار دکتر نبرده بعد شوهر من که خیلی هم تو دوران نامزدی اذیتش کردن میبره دکتر(با میل خودش میبره)
دلم ازشون خیلی شکسته اما ته قلبم دوسشون دارم…
