خیلی یهویی شد انقد که اذییت میشدم از خانوادم
البته شوهرم میدید چقدر اذییتم میکرد تصمیمون واسه اون روز نبود ولی اتفاقی تصمیمونو گرفتیم
اگه برگردم به عقب بازم همین تصمیمو میگیرم
اومدن خاستگاری بخاطر شرایط مناسبش قبول کردم و مامانم هم خیلی اصرار داشت
خوبه بد نیس
ولی سن کم چون بود خیلی پشیمونم
وقتش بود دیگه. توانایی ادامه تحصیل هم نداشتم ازدواج کردم هرچند تنهاییم رو خیلی دوست داشتم
تو سن کم دوست شدیم الکی الکی از هم خوشمون اومد جدی جدی ازدواج کردیم البته بعد ۵سال
والا۱۸ سالم بود شوهرم اومد خواستگاریم همه موافق بودن منم گفتم باشه.فکر کردم چون همه ازدواج میکنن منم باید بکنم دیگه.از نظر جنسی هم بگم هیچ میلی نداشتم ها یعنی مثل دخترای الان نبودم کلا تو عمرم دوست پسر واینا نداشتم.چون شوهرم از بچگی منو دوست داشت واینا گفتم این بیشتر از بقیه خواستگارام منو میخاد.پسرعمومه
خیلی بده بیرونت کنن جایی نداشته باشی بری من بارها مادرشوهرش باهام این کارو کرده بارها داد زده تو صورتم هه سخته هری فقط خدا می‌دونه تو دلم چخبره کاش خودخدا هم کمکم کنه
طعم خیانت هم چشیدم میدونی وقتی از همه چی تمومیت همه بگن و تو فقط بغض کنی چه دردی داره
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
32 ثانیه پیش
33 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
