خودم هیچ وقت نتونستم لمسش کنم یعنی عاشقی همیشه برای من کوتاه بود یا بعد یه مدت طرف شناختم فهمیدم اونیکه میخواستم نبود یا اون من نخواست یا من نمیخواستمش اما دوست دارم بدونم اونایی که تونستن با عشقشون دائمی باشن چه حسی دارن بنظرم خیلی حس خوبی و غیر قابل تصوری باشه
دقیقا حکایت منم مثل خودت بود
عشق شیرین ترین تلخی بود ک تجربه کردم
هم تلخه وشیرین
اگ تهش نرسیدن باشه ک بزرگترین درده
اما اگ رسیدن باشه خیلی شیرینه ولی بازم تلخی داره
من رسیدم ب عشقم زندگیمم خوبه ازدواج باعشق خیلی قابل تحمل تراز ازدواج بدون عشقه
اگ عاشق هم نبودیم تاالان ۱۰۰ بار طلاق گرفته بودیم .چون اختلاف توهمه ازدواجا هست عشقه ک ادمو نگه میداره
من بهش رسیدم بااینکه دعوا و مشاجره زیاد داریم اما نمیتونم یه دقیقه بدون اون باشم
ولی من با تمام وجود حسش کردم و الان تقریبا ۱۵ سال پیش نامزد کردیم بعد ۲ سال ازدواج و الان تقریبا ۱۳ ساله زیر یه سقفیم.همو دوس داریم همچنان و همیشه عاشقشم.روز به روز بیشتر دوسش دارم و هیچ وقت برام تکراری نشده.حس قشنگیه.براش خیلی جنگیدم و بها دادم ولی برام همه چیزای زندگی باهاش ارزش داشت
من امیدوار بودم تو بدترین شرایط ممکن یه روزی درست بشه و شد.هیچ وقت هیچ زندگی بدون مشکل نبوده و نیست ولی دید آدما و حسشون هست که بهشون احساس خوشبخت بودن و نبودن میده
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
