تاحالا شده کسی که خیلی دوستتون داره شما هم دوستش دارید رو انقدر از روی خودخواهیتون و مغروریتتون منفعت بینی خودتون به کسی بی توجهی کنید و آزارش بدید با رفتارتون و اون رو هر بار برنجونین و هر دفع ترکش کردین چون خیالتون راحت بوده برمیگرده
درصورتی که یهو ی جا میبینین دیگه رفته و دیگه کاریش نمیشه کرد
یا اینکه طرف مقابلتون انقدر خسته بشه که یهو همه چیو بزاره پشت سرشو غیب شه؟
و شکه و پشیمون بشید؟
لطفا هم خانما هم آقایون نظر بدید
