دوستان والدینم عصبانیت شون رو سر من خالی می کنن
یا مثلا حالشون خوب نیست یا مثلا از هم ناراحتن به من فحش می دن دل من رو می شکنن
خیلی دلم گرفته مادربزرگم میگه وسایل هاتو جمع کن بیا پیش من زندگی کن 😔
حتی خواهر کوچیکم یاد گرفته با عصبانیت باهام رفتار می کنه و بهم فحش می ده
خیلی دلم گرفته پیش خدا نفرین شون کردم
به خدا خیلی زندگی برای ما جوونا سخته گرونی غم مسکن حقوق کم استرس دل آدمم میشکنن
خب واسه چی بچه دار می شید
بهت حق میدم
بیا بغلم 🫂❤️
چون دیوار کوتاه تر ازت پیدا نمیکنن. چن مدتی برو جای مادربزرگت.
آخی، درکت میکنم عزیزِمن❤
برو پیش مادربزرگت:)
دوری بلکه تأثیر بذاره...
اعصاب خودتم راحت تره
راستی خیلی خجالت می کشم تو دوستام و فامیل
از بچگی هعی کتکم می زدن و همه بهم می گفتن ازت متنفرن انگار تو بچه شون نیستی
دوست ندارم باز فکر کنن دوستم ندارن و بهم بخندن
ولی انگار چاره ای ندارم
کاش یتیم و بی پدر و مادر بودم تو این وضع زندگی بد دارم جون می کنم تا یه مستقل بشم هعی بدتر می کنن و ناامیدم می کنن
الهی بمیرن
