میریم واقعا بنده خدا وقت میزاره مثلا همین اسب سواری رو با اون میرم و اسطبل داداششه ولی چندتا مسئله هست، اولا یه شهر کوچیک زندگی میکنیم که جای زیادی برای رفتن نیست همش دوتایی درحال دور دوریم و یا اسب سواری ، چندبارم منو برده پیش دوستاش اوناهم همه پسر بودن مسلما ایجاد دوستی برای من نمیشه
دقیقا منم همینجوری شد که تنها شدم ینی اول که شرایط زندگی بود بعد که بزرگتر شدم و مستقل شدم دست رو آدمای اشتباه گذاشتم و با همشون قطع ارتباط کردم اما الان واقعا اذیتم که حتی برای تفریح های سطحی هم کسی نیست، حتی مواقع نیاز حتی یوقت برای یه بیرون رفتن ساده
مشکل پیدا کردن نیست مشکل اصلی نگه داشتن دوسته که خیلیا واسه همین موضوعه که نمیتونن ارتباط بگیرن
😂😂😂😐
نه اینا دختر بودن ، ولی از صدتا پسر لاشی بدتر بودن !!
اتفاقا پارسال تو سایت معروف بودن 😏
یکی شون به دوست پسرش که تو سایت آشنا شده بود ، شک کرد
وارد اکانت پسره شد ، اومد پی وی من لاس زدن که ببینه من چه رفتاری با دوست پسرش دارم
اومد حسابی ابراز علاقه کرد و... بعد دید من پا نمیدم ، رفت...
پسره فرداش اومد گفت آره ، فلانی مجبورم کرد که امتحانت کنیم
حلال کن و....
فکر کن ، من براش مثل خواهر بودم ، همه چیو بهش میگفتم !
بعد اون اومد با من بازی کنه😏😏
به ولله نیست خودم یه مدت همین تفکرو داشتم دوست صمیمی داشتم کافه کتابخونه رستوران ساحل کنسرت هرچی بگی اخرش چی؟هیچی من موندم هزارتا خاطره:\ نه فقط این دوست همه همین شکلین اگه بری درون رابطشون میفهمی امثال تو هم بودن که نگاه رابطه ماها میکردن میگفتن کاش ماهم ولی خب همه چی از بیرون قشنگه دوستی هیچوقت پایدار نیست شاید خانوادگیش پایدار باشه اینو نمیگم که بیایید بگید چون تو دوستی هات موفق نبودی پس بقیه هم نیستن نه این یه نظریه ثابت شده هست که میگه فقط روی خودت تمرکز کن و برای تفریح فقط وقت بگذرون با ادما(میتونی ادم هایی‌و پیدا کنی که بتونی وقت بگذرونی ولی صمیمی نشو هیچوقت)
منم خیلی دنبال دوست صمیمی بودم و هستم تو دنیای واقعی ک اصلا هرگز پیش نیومد برام دوست زیاد داشتم ولی صمیمی شدید نه ... تو مجازی هم تو این سایت ۵ شش سال با ی نفر دوست شدم ولی اونقدری ک من برا اون وقت میذاشتم اون نسبت ب من وقت نمیذاشت این اواخر ک اوج مریضی و گرفتاری من بود ک دو هفته ای یبار میومد سایت سر میزد منم دیگه لغو دوستی زدم
<از اون روزی می ترسم که این دنیا تموم بشه و بهم بگن، تو در این دنیا تنها بودی، کسی با تو نبود، نگاه کن...
و ما نگاه کنیم به زمین و ببینیم همه آدم ها کمرنگ شدند و فقط ما وجود داریم...
هر کدوممون توی یک دنیا بودیم با خیالات و تصورات خودمون...
امتحان هرکدوممون تنهایی برگزار شده تو این دنیا...
آدم ها صرفا وجود داشتند بصورت یک خیال تا یک چیزی به ما یاد بدن.
و ما به جای یادگیری با این خیالاتمون درگیر شدیم یک عمر....
همه چیز توی خیالات و تصورات ماست.
مغزمون داره همه چیز رو شکل میده.
دنیا فقط و فقط حاصل تصورات ماست.
ما باید درسمون رو یاد بگیریم و بریم مرحله بعد...
هیچ کسی با ما توی این دنیا زندگی نمیکنه."
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
2 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
