من ادم های بسیاری رو دیدم
شبیه خودم که دیگه بریدن هیچ امیدی به زندگی ندارن و فقط زندن و زندگی نمیکنن
نقطه مشترک ما اینه که توی باتلاق گیر کردیم و کلی اتفاق سرمون اومده که ناخواسته یا خواسته الان در موقعیتی هستیم که دیگه هیچی نیست واسه امید.
من تعجب میکنم چجوری این همه آدم با دلایلی کاملآ متفاوت به این نقطه رسیدن
ایا یه مرحله از زندگی هست
یک امتحان الهی هست
چی هست این دوره از زندگی
و چجوری باید ازش عبور کنیم
