یکی از سنت های الهی و یکی از مصادیق کیفرهای معنوی، کیفر «املاء و استدراج» است که در دنیا شامل حال مترفین و گناهکاران شده و به ظاهر برای آنان نعمت تلقی می شود، اما در باطن و حقیقت، نوعی عذاب است. امام علی (ع) می فرماید: «کمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ بِالْإِحْسَانِ إِلَیهِ، وَ مَغْرُورٍ بِالسَّتْرِ عَلَیهِ، وَ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِیهِ؛ وَ مَا ابْتَلَى اللَّهُ سُبْحَانَهُ أَحَداً بِمِثْلِ الْإِمْلَاءِ لَهُ»؛ چه بسیارند کسانى که بهوسیله احسان الهى به آنها، غافلگیر مىشوند و به سبب پردهپوشى خدا بر آنها مغرور مىگردند و براثر تعریف و تمجید از آنان فریب مىخورند؛ و خداوند هیچکس را به چیزى مانند مهلت دادن (و ادامه نعمتها و ترک عقوبت) نیازموده است .
^===خوشبختی چون سرابی دور دست ..و دل دریغ؛از نوری در این سیاهی ....این بغض سنگین -__- این خستگی مفرط ---این حس تهی ؛؛ همه و همه ؛ داستانی ست که هرگز به پایان نمیرسد ===^
دنیا مال خوشگلا و پولداراست...ما به دنیا اومدیم که استادیوم بدون تماشاگر نباشه🥀وقتی ازم میپرسن چندسالته! دلم میخاد جواب بدم من شبایی رو گذروندم که اندازه 10سال طول کشیده، اونم جز عمرم حساب میشه! من آدمایی رو دیدم که 100سال پیرم کردن تجربه هایی داشتم که یه آدم 60ساله نداشته اگه اینارو حساب کنی من سنم خیلی زیاده، خیلی🥀چه زیبا گفت مولا نا ای اشک اهسته بریز غم زیاد است ای شمع اهسته بسوز که شب دراز از در این روزگار کسی اسرار کسی نیست ما تجربه کردیم مشتی..! کسی یار کسی نیست✨️