من ۳۷ سالم هست ،قیافه ام اصلا خوب نیست و تا الان هیچ خواستگار یا حتی دوست پسر نداشتم.یه کم خجالتی هستم و حس می کنم تو خیابون که راه میرم بعضی آدم‌ها بهم میخندن نمی دونم قوز می کنم یا جور خاصی راه میرم که حس می کنم برای همه خنده داره😭واقعا نمی دونم چطوری توضیح بدم…
امروز بعد از سالها با چند تا از دوستام رفتیم بیرون ولی هیچ کدومشون منو آدم حساب نمی کردن ،کاملا اینو حس میکردم،یکی از دوستام شماره همه ی بچه ها رو گرفت به منم گفت داشتم شماره مو میگفتم یکی از بچه ها خنده ش گرفت نمی دونم به خاطر صدام بود یا طرز گفتنم ،خیلی دلم شکست الان اومدم خونه کلی گریه کردم،تو جمع های خانوادگی هم کسی دوست نداره با من حرف بزنه
