من 22 سالمه تو روستا زندگی میکنم با کسی از هم محلی هام تو رابطم من کلا با کسی خیلی صمیمی نیستم میخوام برم بیرون فردا با مامان پارتنرم میترسم آشناها ببینن حرف در بیارن ولی برام مهم نیستا خیلی مامانش زن خوب و مهربونیه پایه هست خیلی دوسش دارم مامانشو همیشه برام کادو میگیره خیلی هوای هر دوتامون رو داره اونم میگ با مامانم برو خیالم راحت تره تا تنهایی بری خیلی حساسه بنظرتون برم چکار کنم از استرس خوابم نمی‌بره
خو چرا به مامانت نمیگی
راحت باش بابا چیزی نیست
با خانوم بیرون میرید اشکالی نداره
مامانش جدا شده حالا نمیدونم مربوط به گذشته هست چی اتفاقاتی افتاده بوده ک جدا شدن ولی اتفاقات خوبی نبوده همش خواهرام میگن خانواده خوبی نیستن فلانن ولی واقعا من بدی ندیدم زندگی آرومی دارن پارتنرم با مامانش و داداشش زندگی میکنه یه ماشین هم دارن زندگیشون هم خوبه خیلی من باهاشون راحتم هوامو خیلی دارن
این که میگه بدن
صرفا اخلاقشون رو نمیگن
اینکه مناسب شما نیستن رو میگن
مثل طلاق
خیلی چیز مهمیه
مخصوصا دلایل بذي داشته باشه
که میتونه سر توهم بیاد
حرفشون گوش کن.
هرکی که بیاد معلومه بهت خوبی میکنه
مهم خانوادته که چی صلاح بدونه
آخه اگ ما از اونا هم بالاتر بودیم خوب بود
زندگی هامون متوسطه
شوهر خواهرامم آدم های مهمی نیستن کار و شغل آنچنانی ندارن
اونم در حد خودمونه
من مبگم قرار نیست چون مادرش جدا شده یا هر چیزی مربوط بشه به پارتنرم اون ک بچه بوده و اصلا تو این اتفاقات بی تقصیر
اونم تلاششو برا زندگیش داره میکنه
من میگم اگ از نظر فرهنگ یا وضعیت مالی ما ازشون بالا تر بودیم میشد گفت مناسب نیستن ولی وقتی در یک سطح هستیم چرا واقعا باید مخالف باشن
بخدا پشت همه حرف هست شاید پشت سر خانواده من بدتر از خانواده اون حرف باشه
من دلم نمیخواد سنتی ازدواج کنم میخوام با عشق ازدواج کنم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
