منو نامزدم در شرف رسمی کردن نامزدیمون بودیم،ایشون ی دختر داره ک قرار بود با مادرش باشه ک همسر مادرش مخالف بودن دخترش بودن ،الان اکثرا پیش نامزدمه و ب شدت وابسته .قرار شد بعد ازدواج دخترش با ما زندگی کنه ،من فکرامو کردم و دیدم نمیتونم و مشکل ساز خواهد شد برامون بنابراین تصمیم ب جدایی گرفتم ،ک خیلییی تصمیم سختی بود چون دو سال با هم بودیم و بسیار عاشق و وابسته
هستین باقیشو بگم؟
نيستيم نگو
بگوووو زوووود
بقیشو گذاشتی لایک کن
ارع
دمت گرم چقد عاقلی
بعد ایشون خیلی سعی کرد منو قانع کنه ولی من تصمیممو گرفته بودم ،بهش گفتم نمیخام واسه سه تاییمون بعدا ناراحتی پیش بیاد ،یبارم اواخر گف من از دخترم نمگیذرم چون حس ی ادم بیغیرتو میگیرم ،از توعم نمیگذرم خلاصه ی مدت من از دسترسش دور شدم و واقعا تموم شده بود برام
امشب زنگ زد
ی حرفایی زد ب شدت مشوشم کرد
نوشتی لایکم کن
خب
لایکم کن بی زحمت گمت نکنم
هزار بار خب
بگو
قبلش بگم ایشون ذاتا شخصیت حمایتگری داره میخام بگم اصلاااا ادم عیاش و بیخیالی نیست تو این دو سال و اندی بارها و بارها بهم ثابت شده ،بارها رابطشو با دخترش میدیم حسرت میخوردم چرا بابای من اینجوری محبت نمیکنه
امشب زنگ زد گف خیلی فکر کردم
داغون شدم مدام راه میرم فکر میکنم
ب این نتیجه رسیدم نمیتونم بدون تو (ایشون خیلی بیشتر وابسته بود)
فکر کردم دخترمو میذارم پیش مامانم اینا
ک تو اذیت نشی
روزی یکی دو ساعت بهش سر میزنم
هرجاییم بخای میام تعهد میدم
بچه ها من اون لحظه حالم از خودم از این اقا از همه دنیا
بهم خورد ک سهم ی بچه از پدرو مادر این باشه😭😭😭
