سلام بچه ها چطورین
خانما من از بچگی با یکی از پسرخاله هام همبازی بودیم خیلیم صمیمی بودیم خالم منو نشون کرده بود برا پسرش یعنی برام چادر و این چیزا اورده بود ک یکم سنم بزرگتر بشه بیان خواستگاری اما شوهر خالم محالف سرسخت بود
منم بپه بودم اونموقع ها چیزی حالیم نبود
بچه ها من وقتی ۱۳ ۱۴ سالم بود پسرخالم اومد ب مامانم گف خاله هروقت ما میریم بیرون دوستام فک میکنن (محیا یعنی من)) نامزدمه و میخندید
یبار که میخواست بره سربازی اومد گف خاله من میرم سربازی ولی محیا ماله منه ها مامانمم گف خیالت تخت برو برگرد عقد میکنین...
خلاصه این رف سربازی ناگفته نمونه ما از بچگی باهم همسایه بودیم صب تا شب تو خونه همدیگه بودیم
که وقتی اون رف سربازی ما خونمون رو عوض کردیم و فاصله افتاد بینمون و دیدارهامون
خلاصه ک این فاصله سردی اورد و پسرخالم هیچوقت سراغمو نگرف تو اون یکسالی که ما خونه عوض کرده بودیم و رفته بود به مادربزرگمون گفته بود که محیا چون رنگ پوستش سیاهه دوسش ندارم..بماند که دیگه من و مامانم این قضیه رو همونجا بستیم و حتی بحثی هم نکردیم ک تو نسون اوردی تو فلان تاریخ فلان حرفو زدی گفتی میرم سربازی برمیگردم فلان خلاصه بیحیال شدیم و هیچ حرفی زده نشد اصلا...
و یکسال بعدش شد که من با شوهرم اشنا شدم و ازدواج کردم عروسی و تالار گرفتیم اونا نیومدن و ۹ سال از این ماجرا میگذره
من خونه خریدم بازم خونه نویی نیومدن همه اومدن اونا نیومدن با اینکه کدروتی هم بینمون نبود و مامانم با همون خالم ارتباطش مثل قبل بود صمیمی....
خلاصه الان دو شب پیش خالم زنگ زده به مامانم ک عروسی پسرمه کارت نوشتیم هم برا شما هم برا محیا اینا حتما بیاین...
حالا بنظرتون من برم عروسیشون یا نرم؟
ببخشید طولانی شد بچه ها خواستم منتظرتون نذارم یجا تایپ کردم
