اصلابراشون بدنبودم اصلا،خیلی هم مهربون و مودبم،هرجایی رغتم براشون سوغات گرفتم خودم باحقوق خودم،همیشه بهشون خوبی کردم،یادم نمیادبهشون بدی کرده باشم یاحزف بزنم بهشون پیش کسی.امااونابامن لجن خیلی، همسرم هدیه برام بگیزه خیلی بذشون میادک چرا گرفتی،اصلادوس ندارم خونشون برم دیگ،دوس دارم انفالوشون کنم ازپیجم.چطوررفتارکنم ک بدونن من احمق نیستم.ب من حسودی میکنن کلا نمیدونم چرا. وقتی کسی مزاحمشون میشه میکن فلانی بوده(ینی من) واقعاچرا ادمها وقتی باهاشون خوب مهربون خوش خنده ای سواستفاده میکنن.
محلش نذار
خواهرشوهرای من=عن تفت داده
مامان منم بعد از ۳۰و خرده ای سال هنوز نفهمیده چرا باهاش بدن
دقیقا مشکل من
محلشون نذار و بهشون محبت نکن .
من تازه بعد از سی سال فهمیدم بزرگترین اشتباه زندگیم این بود که با همه خوب بودم حتی اونایی که دلمو شکستن .
وقتی کسی بهت بی احترامی میکنه نه بهش احترام بذار و نه محبت کن چون لایق نیس
وای مامان منم با زن دایی هام مث دوسته اروم کازی بهشون نداره اما اینا با من کلا دعوا دارن ی چیزی بخزم زیر چشمی نگاه میکنن کلا از نامزدی ازمن متنفربودن وسایلای بد اوردن وقدیمی بدونه تزیین درحالی ک کلی پول گرفته بودن ازشوهرم سفره هفت سین پلاستیکی اوردن وسایل خونه خودشون ک ترک برداشته بود درحالی ک پول گزفته بودن تزشوهرم. هیچ وقت اینارو فراموش نمیکنم
چقدر شبیه منی
منم آروم و مهربون و دلسوز و مودب ...
متاسفانه اینا به چشم کسی نیومد و همیشه جواب من بی احترامی بود .
الان دیگه نمیخوام ادامه بدم چون حس میکنم دارم مریضی روحی میگیرم از بس که بی احترامی دیدم و دم نزدم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
