میخوام بگم نزارین تو دلتون هیچ موقع حسرت بمونه ، به عشقتون بگین دوسش دارین
سلام بچه ها
میخوام بهتون یه چیزی رو بگم ، هر چند بعضی ها میگن اشتباه ، اما من میخوام بگم هیچ موقع نزارین یه حسرتی تو دلتون و قلبتون بمونه، به جان مادرم حقیقته تمام حرفام
الان تعریف میکنم چرا این حرف و میگم ،البته تو چند تا قسمت چون طولانی میشه یکسری ها نمیخونن، من عاشق یه پسری شده بودم ، بعده هفت ماه متوجه شدم که این پسر خواستگار من شده ، حالا این رو متوجه نشدم که یکی من رو به ایشون معرفی کرده ، یا خوده اون آقا هم از من خوشش اومده و خواستگاری کرده
خلاصه من دل تو دلم نبود ، منی که ازدواجی نبودم ، اصلا دوس نداشتم به یه دلیلی ازدواج کنم ، بچه هایی که تاپیک قبلم رو خوندن متوجه میشن به چه علت ازدواجی نبودم
اما خانوادم به خاطر این که موقعیت ازدواج من رو نداشتن اجازه ندادن و به ایشون جواب نه دادن ، منم اون موقع سال اول دانشگاه بودم ، درسم تموم نشده بود که دستم تو جیب خودم باشه و به خانوادم فشاری وارد نشه
منم چاره ای نداشتم جز سکوت کردن ، گفتم میسپرم به خدا ، هر چی خدا صلاح دونست اون برام بیفته
دیگه سرگرم درسام شدم ، اخه رشتم یه طوری بود که درسام واقن سنگین بود و همش در پی درس خوندن بودم
تقریبا اون اقا از یادم رفته بود ،تا اینکه یه یک و نیم سال بعد خواستگاری برای من اومد ،تو تاپیک قبلیم توضیح دادم ، حرف از ازدواج شد ، مادرم همش شوخی میکرد میگفت تو خواستگار دیگه هم داری ،گفتم کی ، گفت اون اقا(همونی که عاشقش شده بودم) ،ما میخوایم تو رو به اون بدیم
منم که دوباره دوق مرگ شده بودم
