یه ترم دیگه و دچار شدن به بحران "وقتی خونه‌ام می‌خوام برم دانشگاه وقتی دانشگاهم می‌خوام برم خونه."
ترم آخر همه چیز غم‌انگیز میشه. از در و دیوار اتاق خوابگاه بگیر تا دستگیره‌ی در کلاس، تماشای سیگار کشیدن جمعی بچه‌ها از دور، میزی که روش با ماژیک آبی نوشته شده جااستادی و حتی چهره‌هایی که اصلا نمی‌شناسیشون ولی به دیدنشون عادت کردی.
- الفز
کاراتو میکنی، درستو میخونی، میری کافه قهوتو میگیری و همه چیز مثل یه زندگی عادی میگذره. شب میری تو تخت که بخوابی یادت میفته چقدر تنهایی و چقدر توی زندگیت جای خالی عشق احساس میشه.
با دانشجو روراست باشید :)))
-
تصوری که ترم اولیا از کاربرد کارت دانشجویی دارن و تنها استفاده‌ای که بعدا میفهمن میتونن ازش بکنن 😂
کسیو نداشتن هم عجیبه ها. الان من یه خودکار جدید خریدم که خیلی روونه ولی به کی باید بگم؟ این اطلاعاتو باید تو خودم نگه دارم؟
-
صبح زود بیدار شدن اینجوریه که دو تا لیسانس میگیری، ۳ وعده صبحانه میخوری، رل میزنی و کات میکنی، ولی هنوز ساعت ۱۰:۳۰ صبحه.
من و اکیپمون تو دانشگاه خیلی سعی میکنیم گنگ و خفن باشیم، اما فقط کسخلیم
تنها چیزی که تو دنیا به هیچ وجه دکمه غلط کردم نداره بچه دار شدنه. پشیمونی از ازدواج، مهاجرت، انتخاب رشته یا کار یا هر تصمیم دیگه رو میشه یه کاریش کرد ولی بچه وقتی به دنیا اومد دیگه یه تعهد دائمیه و یه زنجیره از استرس و افکار منفی که: نکنه الان با این حرفم اینده‌ش خراب شه؟ نکنه افسرده‌ش کنم؟ نکنه شاد نباشه؟
-
دوران دانشگاه یکی از استادا پسربچه‌شو میاورد سر کلاس،
بچه‌های دانشگاه برا خودشیرینی و نمره گرفتن بغلش میکردن و براش خوراکی میگرفتن،
لطفا هیچوقت شان و شخصیت خودتون رو بخاطر منفعت شخصی پایین نیارید،
حتی چند بار که داشتم پوشکشو عوض میکردم مزاحم کارم شدن
- خلافکار
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
