دختری که اینطوریه باید چیکارکنه؟

مشکل از پدر و مادرشه اگه انقد برای محدودیت نمیزاشتن می‌بردنش  بیرون و مشاوره و حرف های انگیزشی بهش بگن امید بگیره و بره دنبال علاقه هاش ببینه از چی خوشش میاد و از چی نمیاد

باید اقوام با پدر و مادرش صحبت کنن

واقعا متاسفم

منم ۱۵سالم بود اجازه بیرون رفتن نداشتم

ولی خب جلوی درس خوندنم رو نمی‌گرفتند داشنگاه هم فرستادم منو دیگ‌بعد ۱۸ کم کم گذاشتن 

عزیزم دختری رو می شناختم که تا 24-25 سالگیش

هدفی نداشت

علاقه ای نداشت

دوستی نداشت

زیبایی ظاهری نداشت

خونه زندگی خوب نداشت

مادری که درکش کنه نداشت

اجازه پوشیدن یه لباس خوب نداشت

اجازه بیرون رفتم با همسن و سالاش رو نداشت

از شدت تنهایی و درونگرایی و افسردگی همش تو خونه سرش تو گوشی یا تلوزیون بود

اضافه وزن، پوست بد، غم و اندوه تو چشاش موج می زد

26 سالش بود تازه داشت لیسانس می گرفت

سن استخدامش گذشته بود

سن ازدواجش داشت میگذشت

ولی هیچی نبود...

.

ولی در رو یه پاشنه نمی چرخه

همون دختر 

34 سالش که شد

دکترای یکی از بهترین رشته هارو میخوند

ظاهرش زیبا و آراسته شده بود

بواسطه شغلش روزی با ده ها نفر ارتباط داشت

خونه زندگی شیک و لاکچری

یه همسر فوق العاده

هنوزم داره پیشرفت میکنه

تا انتقام 30 سال اول زندگیش رو بگیره.

.

ساکن نباش دختر جان

خونه زندگیتون خوب نیست به جهنم که نیست

پدر و مادرت درک نمی کنن به جهنم

ظاهرت معمولیه به جهنم

قدرت ارتباط نداری به جهنم

.

تو فقط 15 سال داری درس بخون عزیزم

کافیه شغل داشته باشی

کافیه راه پیشرفتت باز بشه

همه اون تلخیهارو می شوره می بره

.

کاری نکن چند سال دیگه حسرت بخوری برا روزایی که گذشته

تو پله ترقی خانواده ات باش

تو تلاشت رو بکن خدا حواسش به همه چی هست

جا نزن دختر

.

کتاب بخون  تو خونه برا خودت اهنگ گوش کن و عشق بکن

تو خونه ورزش کن

درست رو بخون

خودت رو بکش بالا

اگه حس میکنی خیلی اذیتی و محل زندگی خوب و خانواده خوب وووو.. نداری زنگ بزن اورژانس اجتماعی 

منم دولتی نبودم پیام نور بودم‌ ینی دانشگاهم نمیزارن بره؟

منم شرایطم خیلی با اینی ک تعریف کردین فرق نداشت ولی خیلی درس میخوندم از مدرسه میومدم تا شب فقط بفکر درس بودم زیاد پافشاری نمیکردم واسه بیرون رفتن چند باری گفتم همش میگفتن ن منم بفکر درس و مدرسم بودم فقط